همه‌دان

کلمه "همه‌دان" به معنای کسی است که در همه زمینه‌ها دانا است یا به عبارتی دیگر، دانش و آگاهی وسیعی دارد. در نوشتن این کلمه و استفاده از آن، برخی قواعد و نکات نگارشی وجود دارد:

1. نوشتن با همزه: واژه "همه‌دان" در زبان فارسی باید با همزه نوشته شود. همزه در اینجا نشان‌دهنده‌ شکستن کلمه به دو بخش "همه" و "دان" است.

2. تلفظ صحیح: برای تلفظ صحیح این کلمه، باید به سکون و حرکت حروف دقت کرد. حرف "د" در "دان" به صورت باز و محکم تلفظ می‌شود.

3. استفاده از قالب‌های متفاوت: "همه‌دان" می‌تواند به عنوان اسم و یا صفت به کار رود. به عنوان مثال:

   • "او یک همه‌دان است." (اسم)
   • "این کتاب، یک اثر همه‌دان است." (صفت)

4. نکات نحوی: معمولاً برای توصیف شخصیت فردی که همه‌دان است، می‌توان از صفات و عبارات توصیفی دیگر نیز استفاده نمود. بنابراین، جملاتی مثل "او با دانش و فهم بالا، یک همه‌دان به شمار می‌رود" درست است.

5. درجات مقایسه: در زبان فارسی، می‌توان از واژه‌های توصیفی برای مقایسه استفاده کرد. این فرایند موجب می‌شود تا ویژگی‌ها و صفات شخصی که همه‌دان است، بیشتر نمایان شود.

توجه به این نکات و قواعد نگارشی کمک می‌کند تا کلمه "همه‌دان" به درستی و با معانی دقیق مورد استفاده قرار گیرد.

1. در این کارگاه، همه‌دان‌ها به بهبود مهارت‌های خود کمک می‌کنند و تجربیاتشان را با یکدیگر به اشتراک می‌گذارند.
2. او به عنوان یک همه‌دان در جمع دوستانش شناخته می‌شود، زیرا همیشه اطلاعات جالب و مفیدی برای به اشتراک گذاشتن دارد.
3. همه‌دان بودن به معنای دانستن تمام جزئیات نیست، بلکه توانایی درک مفاهیم کلی و ارتباط آن‌ها با یکدیگر است.