همهمه

کلمه "همهمه" در زبان فارسی به معنای صدای جمعی و مختلط است که معمولاً به صداهای زائد و غیر مشخص اطلاق می‌شود. برای استفاده صحیح و نگارشی از این کلمه، می‌توان به نکات زیر توجه کرد:

1. نوشتار صحیح: کلمه همهمه به همین شکل نوشته می‌شود و از کلمات هم‌ریشه یا ترکیبی تشکیل نشده است.

2. بکارگیری در جملات: همهمه معمولاً به عنوان اسم و در جملات به کار می‌رود. به عنوان مثال:

   • در سالن همایش همهمه‌ای به پا بود.
   • صدای همهمه مردم در پارک به گوش می‌رسید.

3. استفاده در مجازات‌ها: همهمه ممکن است در متون ادبی یا توصیفی به کار رود. به عنوان مثال:

   • همهمه‌ی شادمانی کودکان در حیاط مدرسه به باران تابستانی رنگ و لعاب می‌زد.

4. معادل‌ها و نزدیک به معنا: کلمه‌هایی مانند "سر و صدا"، "جنجال"، یا "خس‌خس" ممکن است در متن‌ها به همهمه نزدیک باشند؛ اما هرکدام مفهوم خاص خود را دارند.

5. زبان محاوره: در محاوره نیز افراد ممکن است از این کلمه استفاده کنند، اما توصیف و نوع بیان ممکن است متفاوت باشد.

با رعایت این نکات می‌توانید به درستی از کلمه "همهمه" در نوشته‌ها و گفتگوهای خود استفاده کنید.

1. در بازار شلوغ، همهمه مردم به گوش می‌رسید و فضای پر از زندگی را ایجاد کرده بود.
2. هنگام برگزاری کنسرت، همهمه تماشاگران به اوج خود رسید و شور و هیجان را به محیط هدیه داد.
3. در پارک، همهمه کودکان که در حال بازی بودند، لحظه‌های شادی را برای خانواده‌هایشان به ارمغان آورد.