کلمه "هوشمندی" در زبان فارسی به معنای داشتن فهم و درک بالا، ذکاوت و زیرکی است. برای نگارش این کلمه و استفاده از آن در جملات، چند نکته قواعدی و نگارشی به شرح زیر می‌باشد:

1. نگارش صحیح: کلمه "هوشمندی" باید به صورت صحیح نوشته شود. دقت کنید که "هوش" به معنی فهم و دانش و "مندی" به‌معنای داشتن می‌باشد.

2. جملات مثال:

   • هوشمندی او در حل مسائل پیچیده بسیار تحسین‌برانگیز است.
   • باید تلاش کنیم تا هوشمندی اجتماعی خود را ارتقا دهیم.

3. ترکیب‌ها: می‌توانید "هوشمندی" را با کلمات دیگر ترکیب کنید و از آن عبارات جدید بسازید. مثلاً:

   • هوشمندی شناختی
   • هوشمندی هیجانی

4. مفاهیم نزدیک: علاوه بر "هوشمندی"، کلماتی مانند "ذکاوت"، "فهم"، "درک" و "زیرکی" نیز می‌توانند به‌کار روند و به نوعی با هم مرتبط هستند.

5. سبک نوشتار: در استفاده از "هوشمندی" در متون رسمی، تلاش کنید از زبان و ساختار مناسب و ادبی استفاده کنید.

با رعایت این نکات، می‌توانید کلمه "هوشمندی" را به‌درستی در متون خود به‌کار ببرید.

1. هوشمندی در تصمیم‌گیری‌های شغلی می‌تواند به موفقیت‌های بزرگ منجر شود.
2. کودکان با بازی‌های آموزشی می‌توانند هوشمندی خود را تقویت کنند.
3. هوشمندی اجتماعی به افراد کمک می‌کند تا ارتباطات بهتری با دیگران برقرار کنند.