کلمه «واقعه‌دیده» از دو بخش «واقعه» و «دیده» تشکیل شده است. در بررسی قواعد فارسی و نگارشی برای این واژه، نکات زیر قابل توجه هستند:

1. ترکیب واژه‌ها: «واقعه‌دیده» یک واژه مرکب است که به معنای شخصی است که یک واقعه یا حادثه خاص را دیده یا تجربه کرده باشد. این نوع ترکیب‌ها در زبان فارسی رایج هستند.

2. نوشتار: در نگارش این واژه، فاصله بین اجزای آن وجود ندارد و لازم است که به شکل واحد نوشته شود. شکل صحیح نوشتار آن «واقعه‌دیده» است.

3. حروف اضافه: در جمله‌ها، بسته به نوع استفاده از این کلمه، ممکن است حروف اضافه به آن افزوده شود. مثلاً: «او یک واقعه‌دیده است.»

4. صرف و نحو: این کلمه به عنوان اسم کاربرد دارد و می‌تواند به صورت مفرد و جمع مورد استفاده قرار گیرد. مثلاً: «واقعه‌دیدگان» برای جمع.

5. نکات دیگر: توجه به نوع جملات و ساختار آن‌ها در کنار استفاده از این واژه اهمیت دارد تا مفهوم به درستی منتقل شود.

به طور کلی، استفاده از «واقعه‌دیده» باید در زمینه‌های مرتبط با مشاهده یا تجربه حوادث یا وقایع استفاده شود و از زبانی رسمی و مناسب بهره‌برداری شود.

1. پس از وقوع زلزله، تعدادی از واقعه‌دیدگان برای ارائه شهادت دربارهٔ شرایط به مرکز امداد مراجعه کردند.
2. در جلسهٔ بررسی حادثه، واقعه‌دیدگان به جزئیات ماجرا و احساسات خود در آن لحظه اشاره کردند.
3. واقعه‌دیدگان تلاش کردند تا خاطرات تلخ آن شب را به‌اشتراک بگذارند و به یکدیگر دلداری دهند.