کلمه «والیدن» در زبان فارسی به معنای «والدین» است و به دو والد اشاره دارد. در نگارش و قواعد زبان فارسی، نکات زیر را می‌توان در نظر گرفت:

1. نحوه نوشتن: کلمه «والیدن» به عنوان یک اسم جمع استفاده می‌شود و معمولاً به شکل «والدین» نوشته می‌شود. در نگارش رسمی می‌توان از واژه «والدین» استفاده کرد.

2. توافق با فعل: در هنگام استفاده از این کلمه در جملات، فعل‌ها باید با آن همخوانی داشته باشند. به عنوان مثال: «والدین باید به آموزش فرزندان خود توجه کنند.»

3. نقش نحوی: «والدین» می‌تواند در نقش فاعل، مفعول یا دیگر اجزای جمله به کار رود. مثلاً: «والدین می‌توانند به فرزندان خود کمک کنند.»

4. استفاده از صفت: می‌توان برای توصیف والدین از صفات مختلف استفاده کرد، مانند: «والدین مهربان»، «والدین آگاه» و غیره.

5. نوشتار صحیح: هنگام نوشتن متن، باید توجه شود که از واژه‌های مرتبط با «والدین» به درستی استفاده شود و قواعد نگارشی رعایت گردد.

در کل، در استفاده از واژه «والدین» باید به زبانی شفاف و روان توجه کرد تا مفهوم به‌خوبی منتقل شود.

1. والیدن همیشه برای رشد و پیشرفت فرزندانشان تلاش می‌کنند.
2. والدین باید اوقات فراغت خود را به یادگیری مهارت‌های جدید اختصاص دهند تا بهترین الگو برای فرزندانشان باشند.
3. ارتباط مؤثر بین والدین و فرزندان می‌تواند به ایجاد یک محیط خانوادگی سالم کمک کند.