اورده

کلمه "آورده" یکی از اشکال فعل «آوردن» است و در زبان فارسی به معنای «به همراه آوردن» یا «به جایی آوردن» به کار می‌رود. در ادامه به قواعد نگارشی مرتبط با این کلمه و موارد استفاده آن اشاره می‌کنم:

۱. شکل‌های مختلف فعل آورده

• آورده: شکل ماضی نقلی (برای بیان انجام عمل در گذشته با اثر در حال)

  • مثال: او کتاب را آورده است.

• آور: شکل امری (دستور دادن به کسی برای آوردن چیزی)

  • مثال: کتاب را بیاور.
• آوردم: شکل ماضی (برای بیان عمل انجام شده در گذشته)
  • مثال: من کتاب را آوردم.

۲. نکات نگارشی

• نقطه‌گذاری: در جملات می‌توانید بعد از کلمه "آورده" از نقطه استفاده کنید اگر جمله به پایان برسد.

  • مثال: او یک هدیه آورده است. (پس از این جمله نقطه قرار می‌دهیم)
• جایگاه کلمه: "آورده" معمولاً بعد از فاعل و قبل از مفعول در جمله می‌آید.
  • مثال: او نامه‌ای آورده است.

۳. توجه به تلفظ و املای صحیح

• تلفظ: اطمینان حاصل کنید که کلمه «آورده» به درستی تلفظ شود. ممکن است در برخی لهجه‌ها تفاوت‌هایی وجود داشته باشد.
• املای صحیح: به یاد داشته باشید که این کلمه بدون همزه و با حرف «و» نوشته می‌شود.

۴. کاربردهای دیگر

• نقش در جملات: "آورده" می‌تواند به عنوان وصف نیز استفاده شود.
  • مثال: کتاب آورده شده به کلاس بسیار مفید است.

۵. تفاوت با واژه‌های مشابه

• اورده: این شکل اشتباه است و به عنوان یک اشتباه املایی شناخته می‌شود. استفاده از شکل صحیح «آورده» الزامی است.

با مدنظر قرار دادن این نکات، می‌توانید از کلمه "آورده" به درستی و به‌طور مؤثر در نوشته‌های فارسی خود استفاده کنید.

1. او کتاب جدیدش را به مدرسه اورده است تا به دوستانش نشان دهد.
2. مادر برای من خوراکی‌های خوشمزه‌ای از بازار اورده بود.
3. او در مسابقه دو، مدال نقره را اورده که دستاورد بزرگی است.