ایادی

کلمه «ایادی» جمع کلمه «ید» است که به معنای «دست» می‌باشد. در زبان فارسی، قواعد و نکات نگارشی خاصی برای استفاده از این کلمه وجود دارد که به برخی از آن‌ها اشاره می‌شود:

1. جمع‌سازی:

   • «ایادی» به معنای «دست‌ها» به کار می‌رود و معمولاً در متون رسمی و ادبی استفاده می‌شود. در زبان محاوره‌ای کمتر استفاده می‌شود.

2. نقطه‌گذاری:

   • در نوشتار رسمی، در صورت استفاده از «ایادی» در جمله، باید به قواعد نقطه‌گذاری توجه شود. مثلاً اگر «ایادی» در وسط جمله قرار گیرد، باید با سایر اجزای جمله به‌درستی هماهنگ شود.

3. معنی و مفهوم:

   • کلمه «ایادی» بار معنایی خاصی دارد و معمولاً به معنای زحمات و تلاش‌های گروهی یا افرادی خاص به کار می‌رود. توجه به سیاق استفاده از این کلمه مهم است.

4. استفاده در شعر و ادب:

   • این کلمه در اشعار فارسی و ادبیات کلاسیک نیز به کار رفته و گاهی مورد استفاده شاعران برای توصیف مفهوم همکاری، حمایت و یاری قرار می‌گیرد.
5. نگارش صحیح:
   • املای صحیح این کلمه «ایادی» است و از نوشتن اشکال نادرست مانند «ایدی» یا «ایادی» پرهیز شود.

با رعایت این نکات، می‌توان از کلمه «ایادی» به‌درستی و بهینه استفاده کرد.

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "ایادی" آورده شده است:

1. ایادی مفاسد اقتصادی در تلاشند تا از بحران‌ها بهره‌برداری کنند.
2. برای حل این مشکل، نیاز به همکاری ایادی مختلف داریم.
3. ایادی قدرت نباید به منافع شخصی خود اهمیت دهند.
4. گروه‌های مختلف ایادی فرهنگی می‌توانند در ارتقاء آگاهی عمومی نقش مهمی ایفا کنند.
5. ایادی تکنولوژی اطلاعات مجهز به ابزارهای نوین باید در خدمت جامعه قرار گیرند.

اگر سوال دیگری دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!