باده‌نوش

کلمه "باده‌نوش" به معنی نوشندهٔ باده یا شراب است و در ادبیات و شعر فارسی به‌کار می‌رود. در استفاده از این کلمه، رعایت چند قانون نگارشی و قواعد زبان فارسی را باید در نظر گرفت:

1. نوشتار صحیح: کلمه "باده‌نوش" باید به صورت کامل و صحیح نوشته شود. توجه به استفاده از خط تیره (ـ) بین دو بخش کلمه اهمیت دارد.

2. استفاده در جمله: این کلمه معمولاً در زمینه‌های شاعرانه و ادبی استفاده می‌شود. برای نمونه: "باده‌نوشی که غم را از دل می‌زداید، همواره در جستجوی خوشی است."

3. نوع کلمه: "باده‌نوش" یک اسم مرکب است که از دو بخش "باده" و "نوش" تشکیل شده است. در این نوع کلمات، معمولاً بخش اول (باده) صفت و بخش دوم (نوش) اسم است و روی هم معنی کلی‌تری را ایجاد می‌کنند.

4. جمع بندی: اگر بخواهید از این کلمه در حالت جمع استفاده کنید، می‌توانید بگویید "باده‌نوشان".

5. دقت در مفهوم: این کلمه در متون فارسی می‌تواند کاربری‌های مختلفی داشته باشد، بنابراین باید به زمینه و سیاق متن دقت کنید تا معنای صحیح آن را درک کنید.

این نکات به شما کمک می‌کند تا از کلمه "باده‌نوش" به درستی استفاده کنید و به زیبایی‌های زبان فارسی احترام بگذارید.

1. در آن شب دل‌انگیز، باده‌نوشان زیر نور ماه دور هم جمع شدند و لحظات شیرینی را سپری کردند.
2. او با صدای موزون سازش، باده‌نوشان را به رقص و شادی دعوت کرد.
3. در میخانه‌ای قدیمی، باده‌نوشان با قصه‌های شیرین خود هر جمعه شبی به یادماندنی را رقم می‌زدند.