باروح

کلمه "باروح" در زبان فارسی به معنای "بسیار روحانی" یا "با روح" است و به تنهایی به کار نمی‌رود. در نگارش و استفاده از آن باید به قواعد زیر توجه کرد:

1. جدا نوشتن: در بیشتر موارد، لازم است تا "با روح" به صورت جدا و به عنوان دو واژه مستقل نوشته شود. برای مثال: "انسانی با روح".

2. ترکیبات: اگر بخواهید این واژه را در ترکیب‌های متفاوت به کار ببرید، باید به نحوه‌ی استفاده از صفت و اسم توجه کنید. کلمات باید به درستی ترکیب شوند.

3. تلفظ: در هنگام بیان این واژه، به تلفظ صحیح آن دقت کنید که شامل تاکید بر هجای مناسب می‌شود.

4. قواعد نگارشی: در نوشتار، باید به قوانین نگارش مانند نقطه‌گذاری، بزرگ‌نویسی اول کلمات و رعایت فواصل توجه کنید.

به عنوان مثال:

• "او یک انسان باروح است."
• "کتاب با روح را بخوانید."

موارد فوق تنها چند نکته برای استفاده صحیح از کلمه "باروح" هستند. اگر هدف خاصی از استفاده از این کلمه دارید، لطفاً بیشتر توضیح دهید تا راهنمایی دقیق‌تری ارائه دهم.

کلمه "باروح" به معنای تمام و کمال یا با تمام وجود است. در زیر چند مثال برای استفاده از این کلمه در جمله آورده شده است:

1. او باروح به کمک دوستانش رفت تا مشکلشان را حل کند.
2. جشن تولد امسال را باروح برگزار کردیم و همه دوستان دعوت بودند.
3. با باروح احساساتش را بیان کرد و همه را تحت تأثیر قرار داد.
4. این پروژه را باروح و با جدیت آغاز کردیم تا به بهترین نتیجه برسیم.
5. او باروح به مطالعه علوم انسانی پرداخت و موفقیت‌های زیادی کسب کرد.

اگر سوالات بیشتری دارید یا نیاز به توضیحات بیشتری دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!