کلمه «باریک‌انداز» به صورت ترکیبی از دو بخش «باریک» و «انداز» ساخته شده است. این کلمه می‌تواند به معنای شخصی باشد که باریک است یا به ابزاری اشاره داشته باشد که برای باریک کردن یا اندازه‌گیری باریک بودن چیزی استفاده می‌شود.

در زیر به برخی از قواعد نوشتاری و نگارشی مربوط به این واژه اشاره می‌کنم:

1. حروف‌چینی و نوشتار: کلمه «باریک‌انداز» باید با «خط تیره» (شِکاف) بین دو بخش نوشته شود تا به درستی ارتباط معنایی آن مشخص شود.

2. زبان عرفی و ادبی: در زبان محاوره ممکن است از کلمات ساده‌تری برای بیان مفاهیم مشابه استفاده شود، اما در متون ادبی یا تخصصی از این گونه ترکیبات می‌توان به وضوح استفاده کرد.

3. جمع‌سازی: اگر بخواهید این کلمه را جمع ببندید، به شکل «باریک‌اندازها» نوشته می‌شود.

4. نقطه‌گذاری: در جمله‌ای که شامل این کلمه است، باید به قواعد نقطه‌گذاری توجه کرد و اگر جمله‌ای به پایان رسانده‌اید، از نقطه یا سایر نشانه‌های نگارشی به درستی استفاده کنید.

5. استفاده در متن: باید توجه داشته باشید که کلمه «باریک‌انداز» باید در بافت مناسب خود استفاده شود و از نظر معنایی با اجزای دیگر جمله همخوانی داشته باشد.

با رعایت این قواعد، می‌توان از کلمه «باریک‌انداز» به‌درستی استفاده کرد.

1. باریک‌انداز در پارک، به آرامی بر روی لبهٔ چمن‌ها دراز کشیده بود و از آفتاب لذت می‌برد.
2. در این نمایشگاه، هنرمند با خلاقیت خود باریک‌اندازهای زیبا و منحصر به فردی از مواد بازیافتی ساخته بود.
3. کودکان با شور و شوق باریک‌انداز را در حیاط خانه پهن کردند و بازی‌های مختلفی را شروع کردند.