کلمه "بذله‌گو" به معنای کسی است که شوخی و بذله‌گویی می‌کند. در نوشتن و استفاده از این کلمه، رعایت نکات زیر مورد توجه قرار گیرد:

1. نقطه‌گذاری: "بذله‌گو" ترکیبی از "بذله" و "گو" است. فاصله بین کلمات وجود ندارد و به صورت یک کلمه نوشته می‌شود.

2. تلفظ: تلفظ صحیح آن "بذله‌گو" است، به این معنا که "ذ" در "بذله" به خوبی ادا شود.

3. نحوه استفاده: این کلمه معمولاً به عنوان یک صفت برای توصیف افراد به کار می‌رود. مثال: "او فردی بذله‌گو است."

4. جنسیت: این کلمه به صورت عمومی و غیرتخصصی به کار می‌رود و برای هر دو جنسیت خانم و آقا قابل استفاده است.

5. چیدمان جملات: در جملات رسمی، بهتر است از این کلمه به عنوان یک صفت استفاده شود و در جملات غیررسمی می‌تواند به عنوان اسم برای فرد بذله‌گو بکار رود.

6. سایه‌های معنایی: بسته به متن و موقعیت، این کلمه ممکن است بار معنایی مختلفی داشته باشد. به عنوان مثال، در یک زمینه‌ی مثبت می‌تواند به معنای فکاهی و شوخ‌طبعی باشد، در حالی که در زمینه‌های دیگر ممکن است به معنای بی‌موقع شوخی کردن باشد.

با این توضیحات، امیدوارم بتوانید از کلمه "بذله‌گو" به درستی در متن‌ها و مکالمات خود استفاده کنید.

1. او همیشه با بذله‌گویی‌هایش فضای جمع را شاد می‌کند و همه را به خنده می‌اندازد.
2. بذله‌گو بودن در بعضی مواقع می‌تواند به کاهش تنش‌ها و ایجاد ارتباطات بهتر کمک کند.
3. معلم تاریخ، با بذله‌گویی‌هایش توانسته بود توجه دانش‌آموزان را به درس جلب کند.