کلمه "برادرخوانده" در زبان فارسی به معنای "برادر کسی که به او خوانده شده" یا "برادر غیرزیستی" استفاده می‌شود. در خصوص قواعد فارسی و نگارشی این کلمه، نکات زیر قابل ذکر است:

1. ترکیب واژه: "برادرخوانده" یک اسم مرکب است و از دو بخش "برادر" و "خوانده" تشکیل شده است. در اینجا "خوانده" به معنای کسی که به برادری پذیرفته شده است، اشاره دارد.

2. نقطه‌گذاری: در نگارش، این کلمه به صورت یکپارچه و بدون فاصله یا نشانه‌گذاری نوشته می‌شود. به یاد داشته باشید که ترکیب‌های مشابه نیز باید به همین شیوه نوشته شوند.

3. جمع و مفرد: برای جمع بستن این کلمه، می‌توان از "برادرخواندگان" استفاده کرد. این شکل مناسب برای اشاره به چند برادرخوانده است.

4. معنی‌دار بودن: به طور کلی، این کلمه در متون رسمی و غیررسمی به یاری می‌آید تا روابط خانوادگی غیرزیستی را توصیف کند.

5. نحوه‌ی تلفظ: این کلمه به صورت [barâdar-xânde] تلفظ می‌شود.

با رعایت این نکات، می‌توان به درستی از کلمه "برادرخوانده" در متون مختلف استفاده کرد.

1. برادرخوانده‌ام همیشه در مواقع سخت برای کمک به من می‌آید و احساس امنیت می‌کند.
2. وقتی به خانه برادرخوانده‌ام رفتم، احساس می‌کردم که یک خانواده بزرگ‌تر دارم.
3. آنها از دوران کودکی با هم بزرگ شده‌اند و رابطه‌شان به اندازه یک برادر واقعی نزدیک است.