کلمه "آشتی‌پذیر" به معنای قابلیت آشتی کردن یا مصالحه کردن است. در نگارش و استفاده از این کلمه، چند نکته وجود دارد:

1. نوشتار درست: کلمه "آشتی‌پذیر" باید به همین صورت نوشته شود، با استفاده از اعراب و جداسازی قیدها و پیشوندها.

2. جدا نوشتن: در زبان فارسی، واژگان مرکب مانند "آشتی‌پذیر" معمولاً به صورت واحد نوشته می‌شوند، اما اگر به دیگر واژگان مرتبط دقت کنیم، ممکن است نیاز به جداسازی یا ترکیب در مواقع خاص باشد.

3. نحوه استفاده در جمله: این کلمه معمولاً در جملاتی که به ویژگی‌های شخصیتی یا قابلیت‌های اجتماعی اشاره دارد، به کار می‌رود.

   • مثال: "او فردی آشتی‌پذیر است و به راحتی با دیگران کنار می‌آید."

4. توجه به ضمایر و صرف فعل: در هنگام استفاده از این کلمه، باید به فعل‌ها و ضمایر مطابق با آن توجه کرد تا جمله از نظر دستوری صحیح باشد.

   • مثال: "باید آشتی‌پذیر باشیم تا بتوانیم مشکلات را حل کنیم."
5. نکات نگارشی: در نگارش متن‌های رسمی، به فاصله‌ها و ویرگول‌ها دقت کنید و از اشتباهات رایج مانند حذف یا اضافه کردن نادرست حروف پرهیز کنید.

در مجموع، "آشتی‌پذیر" یک کلمه استاندارد در زبان فارسی است و می‌تواند به راحتی در جملات به کار رود.

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "آشتی‌پذیر" در جملات آورده شده است:

1. رفتار آشتی‌پذیر او باعث شد که دوستانش بتوانند مشکلات خود را حل کنند.
2. در مذاکرات بین دو کشور، آشتی‌پذیری طرفین نقش مهمی در موفقیت گفتگوها داشت.
3. او به خاطر شخصیت آشتی‌پذیرش همیشه مورد احترام دیگران قرار می‌گرفت.
4. کودکان معمولاً با آشتی‌پذیری بیشتری نسبت به یکدیگر برخورد می‌کنند و به راحتی بازی را از سر می‌گیرند.
5. در زندگی روزمره، آشتی‌پذیری می‌تواند به پیشگیری از تنش‌ها و قهری‌ها کمک کند.

اگر سوال دیگری دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!