بستاخ

کلمه "بستاخ" به معنای بی‌ادب، گستاخ یا بی‌محترمانه است. در فارسی، نحوه‌ی نگارش و استفاده از کلمات با دقت و رعایت قواعد نگارشی بسیار اهمیت دارد. در اینجا به چند نکته درباره‌ی قواعد نگارشی و استفاده از کلمه "بستاخ" اشاره می‌کنم:

1. نحوه‌ی نگارش: کلمه "بستاخ" به‌درستی و بدون غلط تایپی باید نوشته شود. مراقب باشید که حروف درست و صحیح استفاده شوند.

2. نحوه‌ی به کارگیری: این کلمه معمولاً به‌عنوان صفت به کار می‌رود و می‌تواند قبل از اسم‌ها قرار گیرد. مثلاً: "او فردی بستاخ است."

3. نکات معنایی: "بستاخ" بار معنایی منفی دارد و باید به‌دقت در موقعیت‌های مناسبی مورد استفاده قرار گیرد تا احساس توهین یا بی‌احترامی ایجاد نشود.

4. جایگزینی: اگر قصد دارید از کلمه‌ای با معنای مشابه استفاده کنید، می‌توانید از "گستاخ"، "بی‌ادب"، یا "بددهن" استفاده کنید.

5. جملات نمونه:
   • "حرف‌های او خیلی بستاخانه بود."
   • "نباید به افراد بستاخ جواب داد."

با رعایت این نکات می‌توانید به‌درستی از کلمه "بستاخ" در نوشتار و گفتار خود استفاده کنید.

1. رفتار او در جلسه دیروز نشان‌دهنده‌ی یک بستاخ کامل به نظرات و پیشنهادات دیگران بود.
2. این کتاب به بررسی مفهوم بستاخ و تأثیر آن بر روابط اجتماعی می‌پردازد.
3. او به دلیل رفتار بستاخش در محل کار، تذکر جدی از مدیر دریافت کرد.