کلمه «بهره‌بر» در زبان فارسی به معنای کسی است که از چیزی بهره‌مند می‌شود یا بهره می‌برد. در مورد قواعد نگارشی و نحوی این کلمه، به نکات زیر توجه کنید:

1. نوشتار صحیح: کلمه «بهره‌بر» به صورت جدا یا بدون همزه نوشته می‌شود. لذا نوشتار آن به‌صورت «بهره‌بر» صحیح است.

2. جداشدن اجزای کلمه: در فارسی، بخش‌های مرکب مانند «بهره‌بر» معمولاً به یکدیگر چسبیده نوشته نمی‌شوند یا با استفاده از خط تیره (ـ) از هم جدا می‌شوند.

3. سازگاری با انواع جملات: این کلمه می‌تواند در جملات مختلف به‌عنوان اسم فاعل یا صفت به کار رود. به عنوان مثال:

   • «او یک بهره‌بر واقعی از علم و دانش است.»
   • «کسانی که بهره‌بر هستند، از تجربه‌های دیگران بهره می‌برند.»

4. جمع و مفرد: برای جمع کردن این کلمه، می‌توان به سادگی «بهره‌بران» استفاده کرد. مثلاً: «بهره‌بران این سیستم باید آموزش ببینند.»

5. استفاده در متن ادبی: در متون ادبی و رسمی، می‌توان این کلمه را به راحتی به کار برد، اما باید از جایگاه و کاربرد آن در جملات اطمینان حاصل کرد.

با رعایت این نکات می‌توانید به‌خوبی از کلمه «بهره‌بر» در نگارش و مکالمات خود استفاده کنید.

1. او با بهره‌بر از تجربه‌های گذشته‌اش در تصمیم‌گیری‌های مهم بهتر عمل کرد.
2. بهره‌بر از فناوری‌های نوین در صنعت، می‌تواند به افزایش بهره‌وری کمک کند.
3. برای بهره‌بر از منابع طبیعی به شیوه‌ای پایدار، لازم است برنامه‌ریزی دقیقی انجام شود.