آفتابه‌لگن

کلمه «آفتابه‌لگن» در زبان فارسی به معنای ظرفی است که برای شستشوی دست و صورت استفاده می‌شود. این کلمه به صورت ترکیبی از دو واژه «آفتابه» و «لگن» تشکیل شده است. در نوشتار این کلمه، نکتۀ مهمی وجود دارد که به قواعد نگارشی مربوط می‌شود:

1. فاصله‌گذاری: این کلمه به عنوان یک واژه مرکب، بدون فاصله باید نوشته شود. لذا نوشتن آن به صورت «آفتابه لگن» نادرست است.

2. خط کج (تکیه‌گاه واژه): در نوشتار فارسی، عموماً ممکن است از خط کج (ـ) برای نشان دادن ترکیب واژه‌ها استفاده شود، اما در این مورد خاص، نیازی به این کار نیست و شکل صحیح فقط «آفتابه‌لگن» خواهد بود.

3. علامت‌های نگارشی: در صورتی که در جمله‌ای از این کلمه استفاده شود، باید به سایر قواعد نگارشی مانند استفاده صحیح از ویرگول، نقطه، و غیره توجه شود.

در کل، استفاده صحیح از این کلمه به شکل «آفتابه‌لگن» در متون فارسی الزامی است.

کلمه "آفتابه‌لگن" به طور عام به معنای ابزارها و وسایل بهداشتی است و در اصطلاح به معنای چیزهای بی‌ارزش و بی‌فایده نیز استفاده می‌شود. در زیر چند مثال برای استفاده از این کلمه در جملات ارائه می‌گردد:

1. وقتی که ما به خانه جدید نقل مکان کردیم، چند آفتابه‌لگن بی‌استفاده را در انباری پیدا کردیم.
2. او تمام تلاشش را کرد، اما در پایان، کارش به جز آفتابه‌لگن هیچ فایده‌ای نداشت.
3. در بازار، فقط چند آفتابه‌لگن کهنه را می‌فروختند و چیزهای باکیفیت‌تری پیدا نکردیم.
4. این ایده‌اش هیچ ارزش خاصی ندارد و مثل آفتابه‌لگن می‌ماند که فقط فضایی را اشغال می‌کند.
5. هنگام خرید، حواستان باشد که فقط آفتابه‌لگن نخرید و کیفیت را در نظر بگیرید.

این کلمات و جملات می‌توانند به درک بهتر مفهوم کلمه "آفتابه‌لگن" کمک کنند.