بیداربخت

کلمه "بیداربخت" در زبان فارسی به معنای فردی است که خوش‌شانس یا دارای سرنوشت خوبی است. در مورد قواعد فارسی و نگارشی این کلمه، نکات زیر قابل توجه است:

1. جدا نوشتن: "بیدار" و "بخت" دو واژه جدا هستند که در ترکیب با هم معنای جدیدی ایجاد کرده‌اند. اما در نگارش، معمولاً این کلمه به صورت "بیداربخت" نوشته می‌شود.

2. خط فاصله: در مواردی که بخواهیم بر معنی شدیدتر یا کنایه‌ای تأکید کنیم، ممکن است از خط فاصله برای جدا کردن این دو واژه استفاده کنیم، مانند "بیدار-بخت"، هرچند استفاده از این شیوه معمول نیست.

3. در جملات: این کلمه به عنوان صفت یا اسم می‌تواند استفاده شود. مثلاً:

   • "او بیداربخت است."
   • "در زندگی هر کسی زمانی بیداربختی وجود دارد."

4. نحوه‌ی تلفظ: در گویش‌های مختلف ممکن است تلفظ این کلمه کمی متفاوت باشد، اما تلفظ استاندارد آن به صورت "bīdar-baḵt" است.

5. نوع کلمه: "بیداربخت" به عنوان اسم قابل شمارش یا غیرقابل شمارش در نظر گرفته می‌شود و می‌توان از آن در ترکیب‌های مختلف بهره برد.

به طور کل، "بیداربخت" به عنوان یک واژه مثبت و خوشایند در متن‌ها و گفتگوهای فارسی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "بیداربخت" در جمله آورده شده است:

1. او همیشه با بیداربختی به مشکلات نگاه می‌کند و هرگز تسلیم نمی‌شود.
2. در این مسیر، باید بیداربخت باشیم و از فرصت‌ها به درستی استفاده کنیم.
3. بیداربخت بودن، کلید موفقیت در زندگی است.
4. او با بیداربختی و هوشیاری، توانست راه حل‌های مناسبی برای چالش‌هایش پیدا کند.
5. افراد بیداربخت معمولاً در جمع‌های خود تأثیر زیادی دارند و می‌توانند دیگران را نیز بیدار کنند.

اگر نیاز به مثال‌های بیشتری دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!