بی‌سامان

کلمه "بی‌سامان" یک واژه مرکب در زبان فارسی است که به معنای عدم نظم و ترتیب یا عدم ساختار مشخص به کار می‌رود. برای استفاده صحیح از این کلمه و نگارش آن، چند نکته زیر را در نظر داشته باشید:

1. فاصله و هیئت نوشتاری: "بی" و "سامان" به صورت جداگانۀ "بی‌" و "سامان" نوشته می‌شوند و بین آن‌ها خط تیره (ـ) قرار می‌گیرد. این خط تیره به این معناست که "بی" به عنوان پیشوندی منفی برای کلمه "سامان" عمل می‌کند.

2. استفاده در جملات: این کلمه معمولاً برای توصیف وضعیتی که نظمی ندارد، به کار می‌رود. به عنوان مثال:

   • فضای اتاق بی‌سامان بود و همه چیز در هم ریخته بود.

3. معادل‌های فارسی: معادل‌هایی مانند "آشفته"، "نامنظم" و "بی‌نظم" نیز می‌توانند به جای "بی‌سامان" استفاده شوند، اما هر یک از این واژه‌ها بار معنایی خاص خود را دارند و در متن‌های مختلف ممکن است تفاوت معنی ایجاد کنند.

4. قواعد دستوری: "بی‌سامان" می‌تواند به عنوان صفت در جملات ظاهر شود و به اسم‌هایی که توصیف می‌کند وابسته است، بنابراین باید به توافق نحوی توجه کرد. به عنوان مثال:
   • او در یک وضعیت بی‌سامان قرار داشت.

توجه به این نکات کمک می‌کند تا از "بی‌سامان" به درستی در متن‌ها و جملات استفاده کنید.

1. اوضاع اقتصادی کشور در سال‌های اخیر بی‌سامان شده و مردم از عدم ثبات رنج می‌برند.
2. رفتار بی‌سامان دانش‌آموزان در کلاس درس باعث ناراحتی معلم شده است.
3. با وجود تلاش‌های بسیار، پروژه هنوز به دلیل عدم مدیریت درست، به شکل بی‌سامان پیش می‌رود.