کلمه "بیمه‌گر" از دو بخش "بیمه" و "گر" تشکیل شده است. در زیر به نکات نگارشی و قواعد مربوط به این کلمه اشاره می‌کنم:

1. فرهنگستان زبان و ادب فارسی: طبق تذکرات این فرهنگستان، ترکیبات جدیدی که از واژه‌های فارسی ساخته می‌شوند، باید مطابق با قواعد دستوری زبان فارسی بیان شوند. "گر" به معنای کسی که انجام دهنده‌ی عمل است، در انتهای "بیمه" قرار گرفته است.

2. نقطه‌گذاری: در نگارش این کلمه، معمولاً باید از نیم‌فاصله (‌) بین "بیمه" و "گر" استفاده کرد تا ترکیب "بیمه‌گر" به درستی بیان شود.

3. نحوه‌ی تلفظ: "بیمه‌گر" به صورت "bimeh-gar" تلفظ می‌شود و در آن "گر" به معنای کسی است که بیمه ارائه می‌کند یا بیمه‌گذار است.

4. منظور از بیمه‌گر: در کاربرد این واژه، معمولاً به شرکت‌ها یا اشخاصی اطلاق می‌شود که خدمات بیمه‌ای را به مشتریان ارائه می‌دهند.

5. جمع‌سازی: برای جمع بستن کلمه "بیمه‌گر" معمولاً از "بیمه‌گران" استفاده می‌شود.

6. توجه به زمینه: در برخی زمینه‌ها مانند حقوق یا اقتصاد، که ممکن است تخصصی‌تر باشد، توجه به دستگاه‌های خاص بیمه‌گر و نوع خدمات آنها نیز مهم است.

با رعایت این نکات، می‌توان به درستی و به زیبایی از کلمه "بیمه‌گر" در نوشتار استفاده کرد.

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "بیمه‌گر" در جملات ارائه می‌شود:

1. بیمه‌گر موظف است تمامی اطلاعات مربوط به بیمه‌نامه را به مشتریان ارائه دهد.
2. در صورت بروز حادثه، بیمه‌گر باید خسارات را به سرعت بررسی و پرداخت کند.
3. من برای بیمه خودرویم قرارداد جدیدی با بیمه‌گر امضا کردم.
4. بیمه‌گرها معمولاً در زمینه‌های مختلفی مانند بیمه عمر، بیمه سلامت و بیمه تأمین اجتماعی فعال هستند.
5. انتخاب یک بیمه‌گر معتبر می‌تواند در زمان نیاز، حس آرامش را به شما بدهد.

اگر سوال دیگری دارید یا نیاز به اطلاعات بیشتری دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!