پاتوق‌دار

کلمه "پاتوق‌دار" که به معنای کسی است که پاتوق دارد یا به نوعی صاحب یک مکان تجمع و دورهمی است، بسته به محتوای جمله و کاربردش می‌تواند به موضوعات مختلفی مرتبط شود. در نگارش این کلمه، باید به چند نکته توجه کرد:

1. نحوه نوشتار: کلمه "پاتوق‌دار" را به صورت پیوسته و بدون فاصله بنویسید. همچنین، توجه داشته باشید که «پاتوق» به عنوان اسم و «دار» به عنوان پسوند اضافه شده برای نشان دادن مالکیت، به کار رفته است.

2. تنظیم جمله: برای استفاده صحیح از این کلمه در جمله، آن را در قالب مناسب‌تری قرار دهید. مثلاً:

   • "او یک پاتوق‌دار محبوب در محله‌اش است."
   • "پاتوق‌دارهایی که همیشه محل خوش‌گذرانی جوانان هستند، معمولاً با جامعه خود ارتباط خوبی دارند."

3. قواعد نگارشی: در نگارش جملات حاوی این کلمه، به نکات زیر توجه کنید:

   • شروع جمله با حرف بزرگ.
   • استفاده از ویرگول و نقطه در جای مناسب.
   • رعایت ترتیب منطقی کلمات در جمله.
4. رسم‌الخط: در متون رسمی، همیشه از رسم‌الخط استاندارد پیروی کنید و از شکل‌های غیررسمی یا عامیانه دوری کنید، مگر در متون ادبی یا محاوره‌ای.

اگر سوال یا نیاز بیشتری درباره استفاده از این کلمه دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!

1. در محله‌مان، پاتوق‌دار معروفی بود که همیشه جوانان برای گپ‌وگفت به آنجا می‌رفتند.
2. علی به خاطر حرف‌های جالبش، به یکی از بهترین پاتوق‌دارهای شهر تبدیل شده بود.
3. پاتوق‌دارهای قدیمی معمولاً خاطرات زیادی از روزهای گذشته دارند که برای نسل جدید تعریف می‌کنند.