کلمه "پاک‌نژاد" به معنای نسل پاک و خالص است و معمولاً در زمینه‌هایی مانند نژادپرستی و تمایزهای نژادی به کار می‌رود. در نوشتار فارسی، برای اطمینان از استفاده صحیح و نگارش درست این کلمه، نکات زیر را در نظر داشته باشید:

1. فاصله: این واژه به صورت چسبیده نوشته نمی‌شود و باید با خط تیره ( — ) بین دو بخش آن نشان داده شود. بنابراین شکل صحیح آن "پاک‌نژاد" است.

2. وزن و نوع واژه: "پاک" یک صفت است و "نژاد" اسم است. در زبان فارسی، ترکیب این دو به صورت یک واژه حالتی توصیفی دارد.

3. تلفظ: این کلمه به صورت "پاک‌نژاد" تلفظ می‌شود، با تأکید بر هر دو بخش.

4. جنسیت: این کلمه به صورت عمومی به کار می‌رود و به هیچ جنسیت خاصی اشاره ندارد.

5. استفاده: در نوشتارهای رسمی و علمی به ویژه در مباحث مربوط به جامعه‌شناسی، تاریخ، یا مباحث مرتبط با نژاد و قومیت، استفاده درست از این واژه اهمیت دارد.

در آخر، برای نگارش دقیق‌تر و رعایت سایر قواعد نگارشی، بهتر است از دیکشنری‌های معتبر و منابع رسمی زبان فارسی کمک بگیرید.

1. در جلسه امروز، معلم درباره اهمیت ویژگی‌های افراد پاک‌نژاد صحبت کرد.
2. جامعه تصمیم گرفت تا جشنواره‌ای برای بزرگداشت دستاوردهای افرادی که از نسل‌های پاک‌نژاد هستند، برگزار کند.
3. داستان‌های مربوط به خانواده‌های پاک‌نژاد در فرهنگ ما همیشه مورد توجه بوده است.