پرآزار

کلمه "پرآزار" در زبان فارسی به معنی "پر از آزار" یا "آزاردهنده" است و به طور کلی به وصف وضعیتی که باعث آسیب یا ناراحتی می‌شود، اشاره دارد. در اینجا برخی از نکات قواعدی و نگارشی مربوط به این کلمه آورده شده است:

1. تقسیم کلمه: "پرآزار" از دو بخش تشکیل شده است: "پر" و "آزار". "پر" به معنی "پر از" و "آزار" به معنی آسیب و درد است.

2. کاربرد در جملات: این کلمه معمولاً به عنوان صفت استفاده می‌شود. به عنوان مثال:

   • "این فیلم پرآزار بود و تماشای آن برایم سخت شد."
   • "او در پرآزارترین شرایط کار می‌کند."

3. نکته نگارشی: در نوشتار، توجه داشته باشید که "پرآزار" به صورت یکپارچه نوشته می‌شود و نباید آن را جدا نوشت (پر آزار).

4. جمع و مفرد: این کلمه به عنوان صفت، معمولاً به صورت مفرد به کار می‌رود، اما می‌توان آن را برای توصیف وضعیت‌های مختلف به کار برد. مثلاً:

   • "شب‌های پرآزار" یا "روزهای پرآزار".
5. جایگاه در جمله: معمولاً صفت‌ها معمولاً قبل از اسم قرار می‌گیرند. به عنوان مثال:
   • "این یک داستان پرآزار است."

با رعایت این نکات، می‌توانید از کلمه "پرآزار" به طور صحیح و مؤثر در نوشتار و گفتار خود استفاده کنید.

1. زندگی در تنهایی برای او پرآزار شده بود و هر روز احساس درد بیشتری می‌کرد.
2. درختان بی‌جان در کنار جاده، تصویری پرآزار از یاس و ناامیدی را به وجود آورده بودند.
3. او با پرآزارهای روحی ناشی از فقدان عزیزانش، هرگز نتوانست به آرامش دست یابد.