پرآزرم

کلمه "پرآزرم" یکی از واژه‌های زبان فارسی است که به معنای "دارای عاطفه و احساسات زیاد" یا "بسیار حساس" به کار می‌رود. در اینجا به برخی از قواعد نگارشی و استفاده این کلمه اشاره می‌کنم:

1. دورنگاری: در نوشتن کلمات مرکب مانند "پرآزرم"، استفاده از جدا کردن و یا وصل کردن اجزای قبل و بعد آن به صورت صحیح از اهمیت بالایی برخوردار است. این کلمه به صورت جدا و یا به حالت ضد ضربه (hyphen) نوشته نمی‌شود.

2. نقطه‌گذاری: اگر این کلمه در جملات استفاده شود، باید دقت کنید که نقطه‌گذاری درست رعایت شود. به عنوان مثال:

   • او که پرآزرم است، همیشه به احساسات دیگران اهمیت می‌دهد.

3. تطابق معنایی: در جملات خود، به زمینه معنایی کلمه دقت کنید. "پرآزرم" نشان‌دهنده حساسیت و عاطفه است و باید در جملاتی به کار برود که این معانی را منتقل کند.

4. تلفظ: در گفتار، توجه به نحوه تلفظ "پرآزرم" نیز مهم است. این کلمه به صورت "پر-آزرُم" تلفظ می‌شود.

استفاده صحیح از این کلمه در جملات، پر کردن جملات با عواطف و احساسات می‌تواند به زیباتر شدن متن‌های ادبی یا شخصی کمک کند.

1. او همیشه با پرآزرم در مقابل مشکلات ایستادگی کرد و هرگز تسلیم نشد.
2. پرآزرم بودن در زندگی به معنای پذیرش چالش‌ها و نمی‌گذارد که ترس ما را عقب‌نشاند.
3. داستان‌های قهرمانانی که با پرآزرم در برابر سختی‌ها ایستاده‌اند، همیشه الهام‌بخش ما هستند.