پرخاش‌ساز

کلمه "پرخاش‌ساز" به ترکیب "پرخاش" و "ساز" تشکیل شده است و به معنای ایجاد یا تحریک پرخاشگری یا خشونت می‌باشد. در نوشتار فارسی، رعایت قواعد نگارشی برای کلمات مرکب از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. در ادامه به برخی از این قواعد اشاره می‌شود:

1. نوشتار ترکیبات: در ترکیب‌های متصل مثل "پرخاش‌ساز" باید از خط فاصله (-) برای جدا کردن اجزای ترکیب استفاده کرد. این نشان‌دهنده این است که "پرخاش" صفت و "ساز" اسم است و در مجموع به معنای "چیزی که موجب پرخاش می‌شود" است.

2. تلفظ و نگارش: همیشه باید به نحوه‌ی تلفظ ترکیبات و همچنین به هم‌گونی واژه‌ها توجه کرد. در اینجا "پرخاش" به معنای نزاع و درگیری است و "ساز" به عنوان پسوند، نشان‌دهنده ایجاد یا ساختن است.

3. استفاده در جملات: هنگام استفاده از این کلمه در جملات، بهتر است به معنای کلی آن توجه شود. مثلاً: "رفتارهای پرخاش‌ساز در محیط کار می‌تواند به کاهش بهره‌وری منجر شود."

4. نکات معنایی: همچنین، در انتخاب واژه‌های مشابه یا متضاد برای کلمات مرکب، باید از نظر معنایی دقت کرد تا مفهوم درست منتقل شود.

این نکات می‌تواند به بهبود نگارش و درک بهتر کلمات مرکب کمک کند.

1. رفتار پرخاش‌ساز برخی افراد می‌تواند به راحتی جو آرام یک جلسه را به هم بزند.
2. او به خاطر پرخاش‌ساز بودنش در محیط کار، با مشکلات زیادی روبه‌رو شده است.
3. برای جلوگیری از پرخاش‌ساز شدن در بحث‌ها، بهتر است از کلمات مثبت و محرک استفاده کنیم.