پروانش

کلمه «پروانش» در زبان فارسی به معنای «پروانه‌اش» است و از ترکیب کلمه پروانه و ضمیر ملکی «ش» به وجود آمده است. در نگارش و استفاده از این کلمه، چندین نکته وجود دارد:

1. نکته املایی: کلمه «پروانش» باید با حروف جدا و بدون فاصله نوشته شود. یعنی به صورت «پروانش» و نه «پروانه اش».

2. نکته نحوی: این کلمه به عنوان یک اسم مرکب در جملات فارسی استفاده می‌شود و می‌تواند به عنوان فاعل، مفعول یا مبتدا به کار رود.

3. نکته معنایی: حواستان باشد که معنی این کلمه وابسته به بافت جمله است. به‌طور کلی، «پروانش» به معنای «پروانه او» استفاده می‌شود و بسته به سیاق کلام، می‌تواند معانی مختلفی داشته باشد.

4. دقت در هم‌خوانی: در هنگام استفاده از این کلمه در جملات، دقت کنید که با کلمات دیگر از نظر همخوانی صوتی و معنایی تناسب داشته باشد.

با رعایت این نکات، می‌توانید از کلمه «پروانش» به درستی و به صورت نگارشی صحیح استفاده کنید.

1. پروانش در باغ گل با زیبایی خیره‌کننده‌ای در حال پرواز بود.
2. وقتی به شب رسید، پروانش نور چراغ را به سمت خود جذب کرد و به دور آن چرخید.
3. بچه‌ها با دیدن پروانش رنگارنگی که به سوی گل‌ها می‌رفت، شادمان شدند.