کلمه "پشت‌خم" در زبان فارسی به معنای «پشت خم» است و معمولاً اشاره به وضعیتی دارد که در آن شخص یا شیئی در حالتی خمیده قرار دارد. برای نوشتن و استفاده صحیح از این کلمه، چند نکته نگارشی و قواعدی وجود دارد که باید در نظر گرفته شوند:

1. استفاده از خط تیره: در نگارش واژه‌های مرکب، حتماً از خط تیره (-) استفاده کنید تا ساختار ترکیبی آنها مشخص باشد. در اینجا، "پشت" و "خم" به‌عنوان دو جزء تشکیل‌دهنده یک واژه ترکیبی عمل می‌کنند.

2. نوشتن با حروف کوچک: مانند تمامی کلمات عادی، "پشت‌خم" نیز باید با حروف کوچک نوشته شود، مگر در ابتدای جملات.

3. نکته معنایی: واژه "پشت‌خم" معمولاً برای توصیف یک حالت فیزیکی یا رفتاری به‌کار می‌رود. بنابراین، در استفاده از آن دقت کنید که معنا و مفهوم جمله به‌درستی منتقل شود.

4. هم‌نشینی با دیگر واژه‌ها: در جملات، از "پشت‌خم" می‌توانید در ترکیب با سایر افعال و اسم‌ها استفاده کنید، مثلاً: "او در حال پشت‌خم ایستاده بود."

به طور کلی، رعایت نکات نگارشی ذکرشده به بهبود کیفیت نوشتار شما کمک می‌کند.

1. در هنگام دویدن، متوجه شدم که پشت‌خم زیادی دارم و باید بهتر روی فرم بدنم کار کنم.
2. او با حالت پشت‌خم به آرامی از خیابان عبور کرد و به سمت خانه‌اش رفت.
3. وقتی که روی صندلی نشسته بودم، متوجه شدم که به دلیل نشستن طولانی، پشت‌خم شده‌ام.