پول‌پرست

کلمه "پول‌پرست" یک واژه‌ی مرکب در زبان فارسی است که به معنای فردی است که علاقه وافری به پول و ثروت دارد و به طور کلی شرایط را به نفع خود می‌سنجد. در نوشتن و استفاده از این کلمه، باید به چند نکته توجه کرد:

1. نوشتن واژه: "پول‌پرست" باید با نیم‌فاصله نوشته شود. این بدان معناست که بین "پول" و "پرست" یک نیم‌فاصله (ـ) قرار داده می‌شود، که نشان‌دهنده‌ی ترکیب دو بخش واژه است.

2. نحوه‌ی تلفظ: این واژه به صورت "پول‌پرست" خوانده می‌شود و تاکید بر روی بخش دوم (پرست) بیشتر است.

3. استفاده در جملات: هنگام استفاده از این کلمه در جملات، باید با توجه به سیاق متن به معنی و مفهوم آن دقت کنید. به عنوان مثال: "او هیچ‌گاه به اخلاقیات اهمیت نمی‌دهد و فقط یک پول‌پرست است."

4. معادل‌های دیگر: در برخی مواقع ممکن است معادل‌هایی مانند "ثروت‌پرست" یا "مال‌پرست" نیز مورد استفاده قرار گیرد، اما "پول‌پرست" رایج‌تر است.

5. عدم استفاده در متن‌های رسمی: این کلمه اغلب بار منفی دارد و ممکن است در متن‌های رسمی یا ادبی توصیه نشود.

با رعایت این نکات می‌توانید به خوبی از کلمه "پول‌پرست" در گفتار یا نوشتار خود استفاده کنید.

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "پول‌پرست" آورده شده است:

1. برخی از افراد در جامعه به خاطر علاقه شدید به پول، به عنوان پول‌پرست شناخته می‌شوند.
2. او همیشه به دنبال فرصت‌هایی بود که فقط به نفع مالی‌اش باشد و به همین دلیل دوستانش او را پول‌پرست می‌نامیدند.
3. رفتار پول‌پرستانه‌ی او باعث شده بود که بسیاری از نزدیکانش از او فاصله بگیرند.
4. کتاب جدیدی که خواندم به نقد اجتماعی پول‌پرستان می‌پردازد و نشان می‌دهد که چطور وابستگی به پول می‌تواند اخلاق را تحت تأثیر قرار دهد.

اگر نیاز به مثال‌های بیشتری دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!