پیاده‌رو

کلمه "پیاده‌رو" در زبان فارسی به معنای مسیری است که به طور خاص برای عبور عابران پیاده طراحی شده است. در ادامه به چند قاعده و نکته نگارشی مرتبط با این کلمه و استفاده از آن در جملات اشاره می‌کنم:

1. نوشتار صحیح: "پیاده‌رو" با "ه" جدا و "رو" به شکل متصل نوشته می‌شود. توجه داشته باشید که "پیاده" و "رو" باید به این شکل نوشته شوند.

2. استفاده از نشانه‌ها: در نوشتار رسمی، اگر کلمه در وسط جمله باشد، نیازی به ویرگول یا نشانه خاصی نیست، اما در پایان جمله یا برای تاکید می‌توان از علامت‌های نگارشی دیگر استفاده کرد.

3. جمع‌سازی: جمع "پیاده‌رو" به صورت "پیاده‌روها" نوشته می‌شود.

4. فاعل و مفعول: می‌توان در جملات مختلف از "پیاده‌رو" به عنوان فاعل یا مفعول استفاده کرد. به عنوان مثال:

   • "پیاده‌رو در این خیابان بسیار عریض است." (فاعل)
   • "مردم بر روی پیاده‌رو راه می‌روند." (مفعول)
5. قید زمان و مکان: می‌توان از "پیاده‌رو" در جملات مربوط به زمان و مکان نیز استفاده کرد:
   • "در پیاده‌رو، آن روز باران می‌بارید."
   • "او در پیاده‌رو، منتظر دوستش بود."

با رعایت این نکات، می‌توانید از کلمه "پیاده‌رو" به‌درستی در نوشتار فارسی استفاده کنید.

البته! در اینجا چند مثال از کلمه "پیاده‌رو" در جمله آورده شده است:

1. پیاده‌رو در این خیابان خیلی عریض است و امکان تردد راحت‌تری به عابران می‌دهد.
2. او در حین پیاده‌روی در پیاده‌رو، به بچه‌گربه‌ای که گم شده بود، کمک کرد.
3. لطفاً هنگام عبور از خیابان روی پیاده‌رو قدم بزنید تا از وقوع حوادث جلوگیری شود.
4. در شهرمان، درختان زیبایی در کنار پیاده‌رو کاشته‌اند که جذابیت بیشتری به فضا می‌دهد.
5. او در پیاده‌رو از دوستش دعوت کرد تا برای صرف قهوه به کافه نزدیک بیایند.

امیدوارم این جملات به شما کمک کند!