کلمه "تو خوبی" به عنوان یک جمله ساده در زبان فارسی استفاده می‌شود که در آن "تو" به معنی "شما" (مخاطب) و "خوبی" به معنی "خوب بودن" به کار رفته است. در ادامه، برخی از نکات نگارشی و قواعد فارسی برای این جمله آورده شده است:

1. فعل بودن: در جمله "تو خوبی"، فعل "هستی" به طور ضمنی وجود دارد. بنابراین، مفهوم کامل‌تر آن می‌شود "تو خوب هستی".

2. آوای اضافه و کسر: معمولاً در زبان محاوره از "تو خوبی" به عنوان یک عبارت مختصر و صمیمی استفاده می‌شود، در حالی که در نوشتار رسمی‌تر به طور کامل‌تر و با فعل "هستی" بیان می‌شود.

3. علامت نگارشی: اگر این جمله به عنوان یک جمله پرسشی یا تعجبی مطرح شود، می‌توان از نشانه‌های نگارشی (مانند علامت سوال یا تعجب) استفاده کرد:

   • "تو خوبی؟"
   • "تو چقدر خوبی!"

4. سبک و لحن: این جمله به دلیل سادگی و صمیمیت، در محاورات غیررسمی و خودمانی رایج است، اما در متون رسمی‌تر و ادبی می‌توان از عبارات بیشتری استفاده کرد.

5. تلفظ: در محاوره، "تو" معمولاً به صورت تند و بدون حروف بی‌صدا تلفظ می‌شود و بر روی کلمه "خوبی" تأکید می‌شود.

استفاده از این جمله معمولاً برای ابراز نگرانی، محبت یا تأکید بر خوب بودن فرد مقابل است.