کلمه "چاپلوسی" به معنای اظهار محبت یا احترام به کسی به‌صورت غیرصادقانه و برای جلب توجه یا منفعت شخصی است. در فارسی، قواعد و نکات نگارشی مربوط به این کلمه شامل موارد زیر است:

1. نحوه نوشتن: کلمه "چاپلوسی" به صورت وصله‌ای هم نوشته می‌شود (با حروف جدا) و هم به عنوان یک اسم مستقل. در جملات، این کلمه معمولاً با یک حرف بزرگ شروع نمی‌شود مگر اینکه در ابتدای جمله بیفتد یا به عنوان اسم خاص استفاده شود.

2. کاربرد در جمله: مانند سایر اسم‌ها، این کلمه می‌تواند به عنوان فاعل، مفعول یا حال استفاده شود. به عنوان مثال:

   • فاعل: "چاپلوسی در رفتار او مشهود بود."
   • مفعول: "او از چاپلوسی‌های دیگران خسته شده است."

3. ترکیب‌ها و معانی مرتبط: این کلمه می‌تواند در ترکیب‌های مختلف به کار رود، مثلاً "چاپلوسی کردن" (فعل) یا "چاپلوس" (صفته).

4. تنوع زبانی: در برخی از متون ادبی و رسمی، چاپلوسی ممکن است با واژه‌هایی چون "باج‌دهی" یا "تملق" هم‌معنا باشد، اما هر یک از این واژه‌ها بار معنایی خاص خود را دارند.

5. نگارش رسمی: در نگارش رسمی و ادبی، سعی کنید از کلمات معادل با معنای مشابه یا توصیف دقیق‌تری استفاده کنید تا از تکرار و استفاده زیاد از این کلمه جلوگیری شود.

با توجه به چند نکته فوق، می‌توانید در نوشتار خود به شکل مؤثرتری از کلمه "چاپلوسی" استفاده کنید.

البته! در زیر چند جمله با کلمه "چاپلوسی" آورده شده است:

1. بسیاری از افراد به دلیل چاپلوسی، موفق می‌شوند در محیط کار جایگاه بهتری پیدا کنند.
2. او از چاپلوسی همکارانش خسته شده بود و نمی‌توانست تحمل کند که همیشه باید به دیگران التماس کند.
3. چاپلوسی به جای بیان حقیقت، می‌تواند روابط دوستانه را زیر سؤال ببرد.
4. در جلسات مهم، برخی افراد با چاپلوسی سعی می‌کنند نظر مدیر را جلب کنند.
5. او به شدت از چاپلوسی و تملق در سیاست disgust داشت و همیشه به صاف و راست گفتن اهمیت می‌داد.

امیدوارم این جملات برای شما مفید باشد!