کلمه «ایچه» در زبان فارسی به معنای «چه» یا «چقدر» است و بیشتر در محاورات عامیانه مورد استفاده قرار می‌گیرد. این کلمه ممکن است در برخی از نواحی و لهجه‌ها همچنین به صورت «ایجه» یا «اچّه» نیز تلفظ شود.

رعایت نکات نگارشی و قواعدی که برای استفاده از این کلمه باید در نظر داشته باشید، به شرح زیر است:

1. قید زبانی: کلمه «ایچه» همواره به عنوان یک قید استفاده می‌شود و معمولاً در جملات سوالی یا تعجبی به کار می‌رود.

2. استفاده از علائم نگارشی: برای جلوگیری از ابهام، بهتر است قبل و بعد از این واژه از علامت‌های نگارشی مناسب (مانند ویرگول و علامت سوال) استفاده شود.

3. رعایت قواعد صرفی: «ایچه» به تنهایی یک واژه مستقل نیست و معمولاً در بافت‌های خاص و به همراه دیگر واژه‌ها به کار می‌رود.

مثال:

• ایچه زیباست! (تعجب در مورد زیبایی)
• ایچه کار جالبی کردی! (تعجب از یک عمل)

از آنجا که «ایچه» بیشتر در زبان محاوره‌ای و غیررسمی استفاده می‌شود، توصیه می‌شود در نوشته‌های رسمی و ادبی از واژه‌های رسمی و معتبر استفاده کنید.