عبارت "نه اَلده!" به معنای "نه، افسانه!" یا "نه، پیری!" است و به طور کلی به یک قید یا شرط اشاره دارد که در مفاهیم ادبی و زبان محاوره‌ای می‌تواند مورد استفاده قرار گیرد.

از نظر قواعد فارسی و نگارشی، باید نکات زیر را در نظر گرفت:

1. الفبای فارسی: کلمات و عبارات باید با حروف الفبای فارسی نوشته شوند. در این حالت "نه" و "اَلده" به درستی استفاده شده‌اند.

2. نگارش صحیح: از نظر نگارشی، این عبارت به درستی نوشته شده است. به عنوان مثال، باید مطمئن شد که بین کلمات فاصله‌گذاری مناسب وجود دارد.

3. علامت تعجب: استفاده از علامت تعجب در انتهای عبارت "نه اَلده!" نشان‌دهنده قاطعیت یا تأکید بر گفته است که در فارسی معمولاً به کار می‌رود.

4. حالت گفتاری: این عبارت بیشتر در زبان محاوره‌ای و گفتاری رایج است و ممکن است در متون رسمی کمتر استفاده شود. لذا در نوشتار رسمی باید از زبان و عباراتی استفاده کرد که بیشتر با ساختار ادبی و نگارشی سازگار باشد.

با رعایت این نکات، می‌توان نسبت به استفاده از این عبارت در متن‌های مختلف اطمینان حاصل کرد.