عبارت «خواب خوردن» یک اصطلاح غیررسمی و عامیانه در زبان فارسی است که به معنای خوابیدن به طور ناگهانی یا در یک زمان نامناسب به کار می‌رود. برای استفاده صحیح از این اصطلاح و نگارش آن، چند نکته قواعدی و نگارشی را می‌توان در نظر گرفت:

1. استفاده از قید: در جملات می‌توان از قیدهایی مانند «به‌طور ناگهانی» یا «سریع» به عنوان توصیف‌کننده استفاده کرد:

   • مثال: «او در حین مطالعه خوابش برد و خواب خورد.»

2. حالت محاوره‌ای: چون این اصطلاح بیشتر در زبان محاوره‌ای استفاده می‌شود، در نوشتار رسمی باید از آن خودداری کرد و به جای آن از عبارت‌های رسمی‌تری چون «به خواب رفتن» یا «خوابش برد» استفاده کرد.

3. توجه به مخاطب: هنگام استفاده از این عبارت، توجه به مخاطب مهم است. در مکالمات دوستانه و غیررسمی، این عبارت مناسب است.

4. جنس کلمه: در این اصطلاح، «خواب» اسم و «خوردن» فعل است. بنابراین می‌توان به عنوان یک ساختار ترکیبی به آن نگاه کرد.

5. اجتناب از تعبیرات نادرست: از ترکیب‌های نادرستی که به اشتباه به کار می‌روند، اجتناب کنید. به عنوان مثال، نمی‌توان گفت «او خواب می‌خورد»، بلکه باید فرم صحیح را رعایت کرد.

استفاده صحیح از اصطلاحات در زبان فارسی، به فهم بهتر و دقیق‌تر کمک می‌کند.