کلمه "دار" در زبان فارسی می‌تواند به معانی مختلفی به کار رود و در جملات مختلف کاربردهای متفاوتی داشته باشد. در اینجا به برخی از قواعد و نکات نگارشی مرتبط با این کلمه می‌پردازیم:

1. استفاده به عنوان فعل: "دار" شکل صرف شده فعل "داشتن" است. به عنوان مثال:

   • من کتاب دارم.
   • او دو فیل دار.

2. استفاده به عنوان اسم: "دار" در برخی از ترکیب‌ها به عنوان اسم به کار می‌رود. به طور مثال:

   • دارو (برای درمان)
   • دارنگار (کسی که داستان می‌نویسد)

3. تلفظ و املا: در نوشتار فارسی، باید به تلفظ صحیح و املای کلمه توجه شود. "دار" به صورت "دار" نوشته می‌شود و نباید به اشتباه نوشته شود.

4. ترکیب‌های خاص: کلمه "دار" معمولاً در ترکیب با دیگر کلمات به کار می‌رود، مثلاً:

   • درخت‌دار (به معنی دارای درخت)
   • گردو دار (به معنی دارای گردو)

5. پیشوند و پسوندها: این کلمه می‌تواند با پسوندها و پیشوندهای مختلف همراه شود. به عنوان مثال:

   • دارنده
   • بدون‌دار
6. قواعد نگارشی: در استفاده از "دار" در جملات، باید به رعایت قواعد نگارشی مانند نقطه‌گذاری، شروع و پایان جملات، و استفاده صحیح از حروف اضافه توجه کرد.

با توجه به این نکات، می‌توان با کلمه "دار" به شیوه‌ای صحیح و مؤثر در نگارش و گفتار استفاده کرد.

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "دار" در جملات مختلف آورده شده است:

1. این خانه بزرگ یک باغ زیبا و یک درخت نارنج دارد.
2. او همیشه یک دفترچه یادداشت در کیفش دارد.
3. این کتاب در مورد تاریخ هنر ایران دارم.
4. آیا شما اطلاعاتی درباره این پروژه دارید؟
5. دیوار این اتاق رنگ آبی دارد که بسیار آرامش‌بخش است.

اگر به مثال‌های بیشتری نیاز دارید، بفرمایید!