عبارت "شاشید تو حالش" از نظر نگارشی و قواعد فارسی دارای نکات خاصی است که می‌توان به آن‌ها اشاره کرد:

1. استفاده از فعل مناسب: فعل "شاشیدن" به لحاظ معنایی مناسب است، اما بستگی به زمینه و مفهوم جمله دارد. این فعل ممکن است در محاوره یا در موقعیت‌های خاص به کار رود، ولی در نوشتار رسمی باید با احتیاط استفاده شود.

2. ترکیب فعل و ضمیر: در این عبارت، ساختار "شاشید تو حالش" کمی غیررسمی و محاوره‌ای به نظر می‌رسد. شکل درست‌تر می‌تواند "در حالش شاشید" باشد، که در آن ضمیر و فعل به طور طبیعی تری ترکیب شده‌اند.

3. استفاده از قواعد نگارشی: در نوشتار رسمی، به کار بردن کلمات به صورت مناسب و رعایت نکات ادبی ضروری است. در صورتی که این عبارت در داستان یا محاوره‌ای غیررسمی به کار می‌رود، می‌تواند به شکل یاد شده باقی بماند.

4. سبک و سیاق جملات: در به کار بردن چنین عباراتی، توجه به مخاطب و محیطی که در آن صحبت می‌شود، بسیار مهم است. باید دقت شود که آیا این جمله در مکان و زمان مناسب خود به کار می‌رود یا خیر.

به طور کلی این عبارات بیشتر در محاوره و مکالمات غیررسمی به کار می‌رود و در نوشته‌های رسمی باید از زبان مناسب‌تری استفاده کرد.