کلمه "عقب‌مانده" در زبان فارسی به معنای کسی یا چیزی است که از نظر زمانی یا توسعه‌ای عقب‌تر از دیگران قرار دارد. این کلمه، در نوشتار فارسی نیاز به رعایت قواعد خاصی دارد:

1. فاصله‌گذاری: این کلمه به صورت ترکیبی نوشته می‌شود و باید با خط تیره (ـ) بین دو بخش آن (عقب و مانده) مشخص شود. در نتیجه، شکل صحیح آن "عقب‌مانده" است.

2. نحوه استفاده: "عقب‌مانده" به‌عنوان صفت به کار می‌رود و می‌تواند به افراد، جوامع، یا حتی تکنولوژی اشاره داشته باشد. در جملات به شکل‌های مختلفی استفاده می‌شود، مانند:

   • "این منطقه هنوز در زمینه‌های اقتصادی عقب‌مانده است."
   • "او یک فرد عقب‌مانده در تفکراتش بود."

3. تطابق با دیگر اسامی: مانند سایر صفات، اگر در جملات استفاده شود، باید با اسم‌هایی که توصیف می‌کند تطابق داشته باشد. مثلاً:

   • "این روستاهای عقب‌مانده نیاز به توسعه دارند."
   • "او همیشه از عقب‌مانده بودن جامعه خود نگران بود."
4. نکات نگارشی: با توجه به ساختار جمله، ممکن است نیاز باشد تا از ویرگول یا سایر علامت‌های نگارشی استفاده کنید، اما این موضوع به موقعیت متن بستگی دارد.

با رعایت این قواعد، می‌توانید از کلمه "عقب‌مانده" به‌درستی در نوشته‌های خود استفاده کنید.

1. در برخی مناطق، برخی از کودکان به دلیل نبود امکانات آموزشی، از دیگران عقب مانده‌اند.
2. کشورهایی که در زمینه فناوری پیشرفت نکرده‌اند، ممکن است به عنوان کشورهای عقب مانده شناخته شوند.
3. احساس کرد که برنامه‌های توسعه‌ای شهر، او را به سمت عقب مانده بودن سوق می‌دهد.