لوستر

کلمه "لوستر" در زبان فارسی به معنای چراغ‌آویز یا چراغ‌زینتی است که معمولاً در سقف نصب می‌شود. برای استفاده صحیح و نگارشی از این کلمه، به موارد زیر توجه کنید:

1. نگارش صحیح: کلمه "لوستر" باید به صورت "لوستر" نوشته شود و از نوشتن آن به صورت‌های دیگر مانند "لاستر" یا "لوستره" پرهیز شود.

2. تلفظ: معمولاً این کلمه به صورت "لوستر" تلفظ می‌شود. توجه به تلفظ صحیح در مکالمات نیز مهم است.

3. نوع کلمه: "لوستر" یک اسم است و به اشیاء اشاره دارد. از آن لذا در جملات به عنوان فاعل، مفعول یا مضاف می‌توان استفاده کرد.

4. جمع‌سازی: جمع این کلمه به صورت "لوسترها" است.

5. استفاده در جملات:

   • "این لوستر بسیار زیباست."
   • "لوسترهای جدید در فروشگاه موجود هستند."
6. نکات نگارشی:
   • در نوشتار رسمی و ادبی، استفاده از کلمه "لوستر" بدون نیاز به علامت خاصی در انتها، مورد تأکید است.
   • در متون توصیفی می‌توان از صفات برای توصیف لوستر استفاده کرد، مانند "لوستر کریستالی" یا "لوستر مدرن".

با رعایت این نکات، می‌توانید به درستی از کلمه "لوستر" در نوشتار و گفتار فارسی استفاده کنید.

1. در شام شب یلدا، لوستر زیبایی که با کریستال‌هایی درخشان تزئین شده بود، فضای اتاق را نورانی کرد.
2. هنگام ورود به سالن، لوستر بزرگ و مجللی توجه همه را به خود جلب کرد و زیبایی خاصی به دکوراسیون بخشید.
3. ما تصمیم گرفتیم لوستر قدیمی را نو کنیم و با نصب یک لوستر مدرن و شیک، جلوه‌ای تازه به اتاق پذیرایی ببخشیم.