کلمه «لختی» در زبان فارسی به معنای «اندکی» یا «کمی» است و معمولاً به عنوان قید زمان یا قید مقدار به کار می‌رود. در اینجا به برخی از قواعد و نکات نگارشی مرتبط با این کلمه اشاره می‌کنم:

1. نحوه نوشتار: کلمه «لختی» به صورت بدون فاصله و به همین شکل نوشته می‌شود. برای مثال: «لختی صبر کن».

2. کاربرد در جملات: این کلمه به ویژه در جملات محاوره‌ای و غیررسمی کاربرد دارد و می‌تواند در جملات رسمی‌تر نیز به کار برود. مثلاً:

   • محاوره‌ای: «لختی بیا اینجا».
   • رسمی: «لطفاً برای لختی به من توجه کنید».

3. نکات معنایی: کلمه «لختی» معمولاً به معنای زمان کوتاه استفاده می‌شود، اما می‌تواند در زمینه‌های دیگر نیز به کار رود. مثلاً: «لختی استراحت کردیم».

4. جایگاه در جمله: این کلمه معمولاً در جایگاه‌ قید در جمله قرار می‌گیرد و می‌تواند قبل یا بعد از فعل قرار بگیرد:

   • «لختی منتظر بمانید».
   • «منتظر بمانید لختی».
5. قیدهای مشابه: ممکن است در نوشتارهای غیررسمی قیدهای مشابه یا معادل دیگری مانند «کمی» یا «اندکی» نیز استفاده شود که بسته به زمینه و نیاز جمله می‌تواند جایگزین «لختی» شود.

با رعایت این نکات، می‌توان در نوشتارهای فارسی به شکل صحیح و مؤثری از کلمه «لختی» استفاده کرد.

1. پس از یک ساعت انتظار، او لختی درنگ کرد و سپس تصمیم نهایی خود را اعلام کرد.
2. در لختی از زمان، سکوت تمام فضا را پر کرده بود و همه به یکدیگر خیره شده بودند.
3. لختی از خواب بیدار شدند و متوجه شدند که صبح زود است و هنوز خورشید طلوع نکرده است.