کلمه "مشت" در زبان فارسی به معنای دست بسته یا فشرده به کار می‌رود و واژه‌ای ساده و پرکاربرد است. در زیر به برخی قواعد نگارشی و استفاده از این کلمه اشاره می‌شود:

1. نویسه‌نگاری: کلمه "مشت" همیشه به همین شکل نوشته می‌شود و هیچ گونه علائم نگارشی (مانند تنوین یا جست‌خیز) ندارد.

2. استفاده در جملات: "مشت" می‌تواند به عنوان اسم در جملات به کار رود. به عنوان مثال:

   • "او مشت خود را برای مبارزه آماده کرد."
   • "مشت او نشان از خشمش بود."

3. قواعد جمع: جمع کلمه "مشت" به شکل "مشتی" است.

   • مثال: "او دو مشتی بر زمین زد."

4. استفاده تشبیهی: این کلمه می‌تواند به عنوان یک تشبیه یا علامت به کار رود. مثلاً:

   • "دست او مانند مشت بسته بود."
5. قواعد دستور زبان: این کلمه می‌تواند با حروف اضافه و دیگر واژگان ترکیب شود:
   • "در مشت او چیزی نبود."
   • "مشت او محکم بود."

توجه به معانی متعدد و ساختار جملات در استفاده از کلمه "مشت" می‌تواند به شفافیت نگارش کمک کند.

1. او با یک مشت محکم به کیسه بوکس ضربه زد و احساس قدرت کرد.
2. پس از مشاجره، او احساس کرد که باید برای آرامش روحی‌اش مشت خود را کنترل کند.
3. در بازی، او با مشت خود نشان داد که هیچ چیزی نمی‌تواند اراده‌اش را متوقف کند.