کلمه "مَشتی" یا "مشدی" از نظر لغوی به معنای فردی است که مشد یا مش را دارد و معمولاً به معنای فردی با رفتار خشن، یا کسی که به صورت غیررسمی و با اخلاقی خاص شناخته می‌شود، به کار می‌رود. در زبان فارسی، این کلمه ممکن است به صورت‌های مختلفی به‌کار رود. در ادامه به برخی نکات نگارشی و قواعد مرتبط با این کلمه اشاره می‌شود:

1. نقطه‌گذاری: کلمه "مَشتی" به معنای فردی با اخلاق خاص، می‌تواند در جملات مختلف به گونه‌های متفاوت استفاده شود. در جملاتی که به توصیف این فرد پرداخته می‌شود، باید به قواعد نقطه‌گذاری توجه کرد.

2. توجه به علائم نگارشی: در متونی که کلمه "مَشتی" یا "مشدی" به‌کار رفته، در صورتی که این کلمه بخشی از یک جمله بزرگ‌تر باشد، باید از ویرگول و نقطه‌گذاری مناسب استفاده کرد تا مفهوم جمله به‌درستی منتقل شود.

3. تلفظ و تعریف: بهتر است در متون رسمی یا عمومی، تلفظ صحیح کلمه و تعریفی مختصر از آن ارائه شود تا خوانندگان با معنای آن آشنا شوند. به عنوان مثال: "کلمه مَشتی به معنای فردی با اخلاق خاص است."

4. سازگاری با بافت جمله: این کلمه باید به گونه‌ای در جمله به‌کار رود که بافت و سیاق جمله را حفظ کند. برای مثال: "او همیشه مَشتی بوده و از نزاع نمی‌ترسد."

5. توجه به موارد خاص: اگر این کلمه در متنی ادبی یا شاعری به‌کار می‌رود، می‌توان به شیوه‌های بیانی و تصاویری نیز دقت کرد.

در نتیجه، استفاده صحیح از کلمه "مَشتی" یا "مشدی" نیازمند توجه به نگارش، ساختار جمله و مفهوم کلی است تا بهترین انتقال معنا انجام شود.