کلمه "یره" در فارسی به عنوان یک واژه‌ی غیررسمی و غیرادبی به کار می‌رود و به معنای «آدم بی‌خاصیت» یا «عمل بی‌فایده» به کار می‌رود.

از نظر نگارشی و قواعد عمومی آن:

1. علامت‌گذاری: اگر "یره" در وسط جمله باشد، نیازی به نگارش خاصی ندارد. اما اگر در ابتدای جمله باشد، باید با حرف بزرگ شروع شود: "یره".

2. جایگاه در جمله: این کلمه معمولاً باید در جایگاه فاعل، مفعول یا صفت قرار گیرد و باید به طور مناسب با سایر اجزای جمله هماهنگ شود.

3. استفاده در متن: این واژه معمولاً در متون غیررسمی، گفت‌وگوها یا حتی شعرها و نثرهای محاوره‌ای بیشتر دیده می‌شود.

مثالی از استفاده:

• "او همیشه کارهای بیهوده می‌کند؛ واقعاً یره است!"

در نهایت، "یره" به عنوان یک واژه‌ی محاوره‌ای، باید با دقت و در موقعیت‌های مناسب استفاده شود تا احتمال سوءتفاهم کاهش یابد.