کلمه "آویزون" در زبان فارسی به معانی مختلفی استفاده می‌شود و رعایت نکات نگارشی و قواعد آن به فهم درست جمله کمک می‌کند. در اینجا به برخی نکات پیرامون این کلمه اشاره می‌شود:

1. مفهوم: "آویزون" به معنای آویزان یا به حالت آویخته است. این کلمه به طور خاص می‌تواند به اشیاء یا چیزهایی اشاره کند که از جایی آویزان شده‌اند.

2. جنس و تعداد: این کلمه به صورت صفت استفاده می‌شود و می‌تواند با جنسیت و تعداد اسم‌هایی که توصیف می‌کند همخوانی داشته باشد. مثلاً:

   • آویزونِ (مذکر، مفرد)
   • آویزونِ (مونث، مفرد)
   • آویزون‌ها (جمع).

3. نحوه نوشتار: این کلمه به شکل "آویزون" نوشته می‌شود و در نوشتار فارسی باید دقت شود که به درستی و با مراعات املای صحیح تایپ شود.

4. ترکیب‌ها: این کلمه می‌تواند با کلمات دیگر ترکیب شده و معانی جدیدی ایجاد کند. برای مثال:

   • "شعله‌های آویزون" به شعله‌هایی اشاره دارد که به صورت آویزان هستند.
   • "لباس‌های آویزون" به لباس‌هایی اشاره می‌کند که از جایی آویزان شده‌اند.
5. استفاده در جملات:
   • "پرچم‌ها به حالت آویزون از میله‌ها آویزان شده بودند."
   • "چند لباس آویزون در کمد باقی مانده است."

در کل، توجه به معنا، ساختار و جایگاه کلمه در جمله به درک بهتر و استفاده بهینه از آن کمک می‌کند.

1. درختان در پاییز، برگ‌های آویزون و رنگارنگ خود را به زمین می‌ریزند.
2. او با کمال آرامش به تصویر آویزون روی دیوار خیره شده بود.
3. لباس‌های خیس، آویزون بر روی بند رخت در حال خشک شدن بودند.