جهت کپی کردن میتوانید از دکمه های Ctrl + C استفاده کنید
رویداد ها - امتیازات
×
رویداد ها - امتیازات
برای بررسی عملکرد فعالیت و امتیازات خود باید در وب سایت وارد باشید. در صورت عضویت از بخش بالای صفحه وارد شوید، در غیر این صورت از دکمه پایین، مستقیم به صفحه ثبت نام وارد شوید.
معنی: جمهوری کوردستان نام یک جمهوری خودمختار در شمال غربی ایران بود که در ۲۲ ژانویه ۱۹۴۶ (سه شنبه، ۲ بهمن ۱۳۲۴) تشکیل داده شد.
مرکز آن در شهر مهاباد و رئیس این حکومت قاضی محمد بود.
محتویات پیش زمینه
وزیر جنگ صدر قاضی پسر عموی قاضی محمد و وزیر کشور نیز سیف قاضی برادر کوچک‌تر قاضی محمد بودند که هر کدام دارای تحصیلات عالی در روسیه و مسلط بر زبانهای ترکی و روسی و فارسی بودند که هم‌زمان با قاضی محمد در شهر مهاباد به دار آویخته شدند.
مصطفی بارزانی نیز به عنوان ژنرال ارتش با پیش مرگ‌های خود به جمهوری کوردستان پیوست.
نهایتاً جمهوری کوردستان کمتر از یکسال دوام آورد و پس از خروج ارتش شوروی از ایران اعدام رئیس جمهوری وقت (قاضی محمد) و سران آن همراه بود.
تاریخچه
در سپتامبر ۱۹۴۵ قاضی محمد و عده‌ای دیگر از شخصیت‌های جمعیت احیای کرد به شوروی دعوت شدند و با جعفر باقراف نخست وزیر جمهوری آذربایجان شوروی دیدار کردند. این نیروها خواهان کشوری کرد بودند و امیدوار بودند اتحاد شوروی از کمک مالی و تسلیحاتی بدانها دریغ نورزد. در بازگشت از این سفر بیانیه‌ای با امضاء قاضی محمد و ۱۰۵ تن از سرشناسان کرد انتشار یافت. در این بیانیه تأسیس حزب دموکرات کردستان اعلام و هدف‌های حزب برشمرده شد. بدین طریق در روز دوم آبان ماه سال ۱۳۲۴ برابر با ۱۹۴۵ میلادی، کنگره اول حزب دموکرات کردستان منعقد شد.
تنها ۱۵۹ روز بعد از تأسیس یعنی روز دوم بهمن ماه ۱۳۲۴ (برابر با ۲۲ ژانویه ۱۹۴۶)، این حزب با استفاده از شرایط مناسب آن زمان (اشغال ایران توسط متفقین) و با حمایت دولت شوروی در بخشی از خاک کردستان ایران (که در اشغال شوروی بود) جمهوری خودمختار کوردستان را تشکیل داد.
جمهوری کردستان تنها ۱۱ ماه دوام آورد و علت آن انعقاد قراردادی از جانب دولت وقت ایران با اتحاد جماهیر شوروی و حمله ارتش ایران به کردستان بود.
ارتش نهایتا در ۱۶ آذر ۱۳۲۵ جمهوری کوردستان را سرنگون کرد و نخستین رهبر حزب دموکرات و رئیس جمهور وقت یعنی قاضی محمد را به همراه بسیاری دیگر (همچون حامد مازوجی) در میدان مرکزی شهر مهاباد به دار آویخت. اعدام‌های دیگری در سقز و سایر شهرها نیز صورت گرفت. سایر اعضای حزب نیز یا زندانی شدند و یا موفق شدند به خارج و بویژه به مناطق کردنشین شمال عراق بگریزند.
پیوند به بیرون
حزب دموکرات کردستان شصت ساله شد قاضی محمد تجزیه طلب نبودانگلیسی‌ها او را کشتند نه قوام السلطنه جمهوری مهاباد آیا تکرار افترا دشمنان لطمه به خود ما نمی‌زند؟! جمهوری مهاباد، پروسه ای هویت گرا یا پروژه ای استعماری؟ مهاباد مه آلود! پانویس
(چهل سال مبارزه در راه آزادی. چاپ دوم. ۱۳۶۷)
کتابشناسی و پیوند به بیرون
«The Republic of Kurdistan: Fifty Years Later,» International Journal of Kurdish Studies, ۱۱, no. ۱ & ۲, (۱۹۹۷). The Kurdish Republic of ۱۹۴۶, William Eagleton, Jr. (London: Oxford University Press, ۱۹۶۳) Moradi Golmorad: Ein Jahr autonome Regierung in Kurdistan, die Mahabad-Republik ۱۹۴۶ - ۱۹۴۷ in: Geschichte der kurdischen Aufstandsbewegungen von der arabisch-islamischen Invasion bis zur Mahabad-Republik, Bremen ۱۹۹۲, ISBN ۳۹۲۹۰۸۹۰۰۹ M. Khoubrouy-Pak: Une république éphémère au Kurdistan, Paris u.a. ۲۰۰۲, ISBN ۲۷۴۷۵۲۸۰۳۰ Archie Roosevelt, Jr., «The Kurdish Republic of Mahabad», Middle East Journal, no. ۱ (July ۱۹۴۷), pp. ۲۴۷-۶۹. The Kurds: People without a country, Encyclopedia Britannica Meiselas, Susan Kurdistan In the Shadow of History, Random House, ۱۹۹۷. ISBN ۰۶۷۹۴۲۳۸۹۳ McDowall, David A Modern History of the Kurds, I. B. Tauris, ۱۹۹۶ (Current revision at May ۱۴, ۲۰۰۴). ISBN ۱۸۶۰۶۴۱۸۵۷ Yassin, Burhaneddin A., Vision or Realty: The Kurds in the Policy of the Great Powers, ۱۹۴۱-۱۹۴۷, Lund University Press, Lund/Sweden, ۱۹۹۵. ISSN ۰۵۱۹-۹۷۰۰, ISBN ۹۱-۷۹۶۶-۳۱۵-X Lund University Press. ou ISBN 0-86238-389-7 Chartwell-Bratt Ltd. Масуд Барзани. Мустафа Барзани и курдское освободительное движение. Пер. А. Ш. Хаурами, СПб, Наука, ۲۰۰۵. (روسی) М. С. Лазарев. Курдистан и курдский вопрос (۱۹۲۳—۱۹۴۵). М., Издательская фирма «Восточная литература» РАН, ۲۰۰۵. (روسی) Жигалина О. И. Национальное движение курдов в Иране (۱۹۱۸—۱۹۴۷). М., «Наука», ۱۹۸۸. (روسی) История Курдистана. Под ред. М. С. Лазарева, Ш. Х. Мгои. М., ۱۹۹۹. (روسی) Муртаза Зарбахт. От Иракского Курдистана до другого берега реки Аракс. Пер. с курдск. А. Ш. Хаурами. М.-СПб, ۲۰۰۳. (روسی)
این یک نوشتار خُرد پیرامون تاریخ است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. رده‌های صفحه: ایالت‌ها و قلمروهای منحل‌شده در ۱۹۴۷ (میلادی)پراکنش کردتاریخ کردستان تاریخ معاصر ایران سده ۲۰ (میلادی) در ایران کشورهای سابق در خاور میانه قس عربی جمهوریة مهاباد تأسست فی أقصى شمال غرب إیران حول مدینة مهاباد التی کانت عاصمتها، وکانت دُویلة قصیرة مدعومة سوفییتیاً کجمهوریة کردیة أُنشأت سنة 1946 ولم تدم أکثر من 11 شهراً. فعلیاً، ظهر هذا الکیان کنتیجة للأزمة الإیرانیة الناشئة بین الإتحاد السوفییتی والولایات المتحدة الأمریکیة، فبالرغم من أن إیران أعلنت الحیاد أثناء الحرب العالمیة الثانیة إلاّ أن قوات الاتحاد السوفیتی توغلت فی جزء من الأراضی الإیرانیة وکان مبرر جوزیف ستالین لهذا التوغل هو أن شاه إیران رضا بهلوی کان متعاطفاً مع أدولف هتلر. ونتیجة لهذا التوغل، هرب رضا بهلوی إلى المنفى وتم تنصیب إبنه محمد رضا بهلوی فی مکانه، ولکن الجیش السوفییتی استمر بالتوغل بعد أن کان یسیطر على بعض المناطق شمال إیران، وکان ستالین یطمح إلى توسیع نفوذ الاتحاد السوفیتی بصورة غیر مباشرة عن طریق إقامة کیانات موالیة له . إستغل بعض الأکراد فی إیران هذه الفرصة وقام قاضی محمد مع مصطفى البارزانی بإعلان جمهوریة مهاباد فی 22 ینایر 1946 ولکن الضغط الذی مارسه الشاه على الولایات المتحدة التی ضغطت بدورها على الاتحاد السوفیتی کان کفیلاً بانسحاب القوات السوفیتیة من الأراضی الأیرانیة وقامت الحکومة الإیرانیة بإسقاط جمهوریة مهاباد بعد 11 شهرا من إعلانها وتم إعدام قاضی محمد فی 31 مارس 1947 فی ساحة عامة فی مدینة مهاباد وهرب مصطفى البارزانی مع مجموعة من مقاتلیه من المنطقة. مصادر
"The Republic of Kurdistan: Fifty Years Later," International Journal of Kurdish Studies, 11, no. 1 & 2, (1997). The Kurdish Republic of 1946, William Eagleton, Jr. (London: Oxford University Press, 1963) Moradi Golmorad: Ein Jahr autonome Regierung in Kurdistan, die Mahabad-Republik 1946 - 1947 in: Geschichte der kurdischen Aufstandsbewegungen von der arabisch-islamischen Invasion bis zur Mahabad-Republik, Bremen 1992, ISBN 3-929089-00-9 (ألمانیة) M. Khoubrouy-Pak: Une république éphémère au Kurdistan, Paris u.a. 2002, ISBN 2-7475-2803-0 (فرنسیة) Archie Roosevelt, Jr., "The Kurdish Republic of Mahabad", Middle East Journal, no. 1 (July 1947), pp. 247–69. Kurdish Republic of Mahabad, Encyclopedia of the Orient. The Kurds: People without a country, Encyclopedia Britannica Meiselas, Susan Kurdistan In the Shadow of History, Random House, 1997. ISBN 0-679-42389-3 McDowall, David A Modern History of the Kurds, I. B. Tauris, 1996 (Current revision at May 14, 2004). ISBN 1-86064-185-7 Yassin, Burhaneddin A., "A History of the Republic of Kurdistan", The International Journal of Kurdish Studies, 11, nos. 1-2 (1997): 115-240. Yassin, Burhaneddin A., Vision or Realty: The Kurds in the Policy of the Great Powers, 1941-1947, Lund University Press, Lund/Sweden, 1995. ISSN 0519-9700, ISBN 91-7966-315-X Lund University Press. ou ISBN 0-86238-389-7 Chartwell-Bratt Ltd. Масуд Барзани. Мустафа Барзани и курдское освободительное движение. Пер. А. Ш. Хаурами, СПб, Наука, 2005. (روسیة) М. С. Лазарев. Курдистан и курдский вопрос (1923—1945). М., Издательская фирма «Восточная литература» РАН, 2005. (روسیة) Жигалина О. И. Национальное движение курдов в Иране (1918—1947). М., «Наука», 1988. (روسیة) История Курдистана. Под ред. М. С. Лазарева, Ш. Х. Мгои. М., 1999. (روسیة) Муртаза Зарбахт. От Иракского Курдистана до другого берега реки Аракс. Пер. с курдск. А. Ш. Хаурами. М.-СПб, 2003. (روسیة) تصنیفات: تاریخ الأکراد دول انتهت فی 1947دول تأسست فی 1946أ کرادتاریخ إیران قس انگلیسی The Republic of Mahabad (Kurdish: Komarî Mehabad/کۆماری مەھاباد, Persian: جمهوری مهاباد ), officially known as Republic of Kurdistan and established in Iranian Kurdistan, was a short-lived, Kurdish government that sought Kurdish autonomy within the limits of the Iranian state. The capital was the city of Mahabad in northwestern Iran. The state itself encompassed a small territory, including Mahabad and the market towns of Piranshahr, Sardasht, Bukan, Naqada and Ushnaviya. The republics founding and demise was a part of the Iran crisis during the opening stages of the Cold War. Contents Background
Iran was invaded by the Allies in late August 1941, with the Soviets controlling the north. In the absence of a central government, the Soviets attempted to attach northwestern Iran to the Soviet Union, and promoted Kurdish nationalism. From these factors resulted a Kurdish manifesto that above all sought autonomy and self-government for the Kurdish people in Iran within the limits of the Iranian state. In the town of Mahabad, inhabited mostly by Kurds, a committee of middle-class people supported by tribal chiefs, took over the local administration. A political party called the Society for the Revival of Kurdistan (Komeley Jiyanewey Kurdistan or JK) was formed. Qazi Muhammad, head of a family of religious jurists, was elected as chairman of the party. Although the republic was not formally declared until December 1945, Qazis committee administered the area with commendable efficiency and success for over five years until the fall of the republic. Soviet attitude
The Soviets were generally ambivalent towards the Kurdish administration. They did not maintain a garrison near Mahabad and also did not have any civil agent of sufficient standing to exercise any great influence. They encouraged Qazis administration by practical benevolent operations such as providing motor transport, keeping out the Iranian army, and buying the whole of the tobacco crop. On the other hand, the Soviets initially did not like Kurdish administrations refusal to be absorbed into the larger Democratic Republic of (Persian) Azerbaijan, and discouraged the formation of an independent Kurdish state. The Soviets allowed for safe passage of Mustafa Barzani and his followers into the Soviet Union following the fall of Mahabad. Foundation
In September 1945, Qazi Muhammad and other Kurdish leaders visited Tabriz to seek the backing of a Soviet consul to found a new republic, and were then redirected to Baku, Azerbaijan SSR. There, they learned that the Democratic Party of Azerbaijan was planning to take control of Iranian Azerbaijan. On December 10, the Democratic Party took control of East Azerbaijan Province from Iranian government forces, forming the Azerbaijan Peoples Government. Qazi Muhammad decided to do likewise, and on December 15, the Kurdish Peoples Government was founded in Mahabad. On January 22, 1946, Qazi Muhammad announced the formation of the Republic of Mahabad. Some of the aims mentioned in the manifesto include: Autonomy for the Iranian Kurds within the Iranian state. The use of Kurdish as the medium of education and administration. The election of a provincial council for Kurdistan to supervise state and social matters. All state officials to be of local origin. Unity and fraternity with the Azerbaijani people. The establishment of a single law for both peasants and notables. End
On March 26, 1946, due to pressure from Western powers including the United States, the Soviets promised the Iranian government that they would pull out of northwestern Iran. In June, Iran reasserted its control over Iranian Azerbaijan. This move isolated the Republic of Mahabad, eventually leading to its destruction. The Republic of Mahabad depended on Soviet support. Archibald Bulloch Roosevelt, Jr., grandson of the former U.S. President Theodore Roosevelt, wrote in "The Kurdish Republic of Mahabad" that a main problem of the Peoples Republic of Mahabad was that the Kurds needed the assistance of the USSR; only with the Red Army did they have a chance. However, this close relationship to the USSR alienated the republic from most Western powers, causing them to side with Iran. Qazi Muhammad did not deny that his republic was funded and supplied by the Soviets, but did deny that the Kurdish Democratic Party (KDP) was a communist party. He claimed that this was a lie fabricated by the Iranian military authorities, and added that his ideals were very different from the Soviets. Qazi Muhammads internal support eventually declined, especially among the Kurdish tribes who had supported him initially. Their crops and supplies were dwindling, and their way of life was becoming hard as a result of the isolation. Economic aid and military assistance from the Soviet Union was now gone, and the tribes saw no reason to support Qazi Muhammad. Many tribes began to leave. The townspeople and the tribes had a large divide between them, and their alliance for Mahabad was crumbling. As previously stated, the tribes and their leaders had only supported Qazi Muhammad for his economic and military aid from the Soviet Union. Once that was gone, many did not see the purpose in staying with Qazi Muhammad. Other tribes resented the Barzanis, since they did not like sharing their already dwindling resources with them. Some Kurds deserted Mahabad, including one of Mahabads own marshals, Amir Khan. Mahabad was economically bankrupt, and it would have been nearly impossible for Mahabad to have been economically sound without harmony with Iran Those who stayed began to resent the Barzani Kurds, as they had to share their resources with them. On December 5, 1946, the war council told Qazi Muhammad that they would fight and resist the Iranian army if they tried to enter the region. The lack of Kurdish tribal support however made Qazi Muhammad only see a massacre upon the Kurdish civilians performed by the Iranian army rather than Kurdish rebellion. This forced him to avoid war at all cost, even if it meant sacrificing himself for his people, which eventually happened and lead to his execution. On December 15, 1946, Iranian forces entered and secured Mahabad. Once there, they closed down the Kurdish printing press, banned the teaching of Kurdish language, and burned all Kurdish books that they could find. Finally, on March 31, 1947, Qazi Muhammad was hanged in Mahabad on counts of treason. Aftermath
Mustafa Barzani, with his soldiers from Iraqi Kurdistan, had formed the backbone of the Republics forces. After the fall of the republic, most of the soldiers and four officers from the Iraqi army decided to return to Iraq. The officers were condemned to death upon returning to Iraq and are today honored along with Qazi as heroes martyred for Kurdistan. Several hundred of the soldiers chose to stay with Barzani. They defeated all efforts of the Iranian army to intercept them in a five-week march and made their way to Soviet Azerbaijan. In October 1958, Mustafa Barzani returned to Northern Iraq, beginning a series of struggles to fight for an autonomous Kurdish region under the KDP, carrying the same flag that was used in Mahabad. Massoud Barzani, the President of Iraqi Kurdistan as of 2012, is the son of Mustafa Barzani. He was born in Mahabad when his father was chief of the military of the Mahabad forces in Iranian Kurdistan. See also
List of Kurdish dynasties and countries Republic of Ararat Qazi Muhammad Kurdish Autonomous Region Kingdom of Kurdistan Abdul Rahman Ghassemlou Sadeq Sharafkandi Mustafa Hijri Notes
^ a b Allain, Jean (2004). International Law in the Middle East: Closer to Power than Justice. Ashgate Publishing Ltd. pp. 27–28. ^ a b McDowall, David (2004). republic of mahabad جمهورية ماهاباد
لام تا کام نسخه صفحه کلید نیز راه اندازی شده است. شما با استفاده از کلیدهای موجود بر روی صفحه کلید دستگاهتان می توانید با وب سایت ارتباط برقرار کنید. لیست کلید های میانبر
