کلمات "جوهر" و "عرض" هر یک دارای قواعد و نکات خاص نگارشی و دستوری هستند که در ادامه به توضیح آن‌ها می‌پردازیم:

جوهر

1. معنی و کاربرد: "جوهر" به معنای ماده‌ای است که رنگ یا محتوای دیگری را تولید می‌کند. در زبان فارسی همچنین به معنی ذات و طبیعت چیزی نیز به کار می‌رود.
2. جنس کلمه: "جوهر" اسم و مذکر است.
3. صرف و نحو:
   • در جملات، می‌توان از "جوهر" به عنوان فاعل، مفعول، و یا در ترکیب‌های صفت و موصوف استفاده کرد.
   • مثال: "جوهر قرمز بر روی کاغذ پخش شد."
4. قید و قواعد نگارشی:
   • در نوشتار باید به غلط‌نویسی و تلفظ صحیح آن توجه کرد.
   • به عنوان مثال، نباید به اشتباه "جوهری" نوشته شود.

عرض

1. معنی و کاربرد: "عرض" به معنی پهنا و وسعت است. همچنین در معنای زبانی به "عرض ادب" یا "عرض درخواست" نیز استفاده می‌شود.
2. جنس کلمه: "عرض" اسم و مذکر است.
3. صرف و نحو:
   • می‌تواند به عنوان فاعل، مفعول و در ترکیب‌ها به کار رود.
   • مثال: "عرض این پارچه دو متر است."
4. قید و قواعد نگارشی:
   • در نگارش formal، از "عرض ادب" در ابتدای نامه‌ها یا مکاتبات رسمی استفاده می‌شود.
   • همچنین در جملات درخواست یا اشاره به مفهوم احترام، از "عرض" بهره برده می‌شود.

نکات نگارشی و دستوری

• در نوشتن این کلمات، باید به اصالت و تلفظ صحیح آن‌ها توجه شود.
• در جملات رسمی و ادبی، به بکارگیری مناسب آن‌ها اهمیت دهید.
• توجه به معانی مختلف و زمینه‌های کاربردی هر کلمه نیز از نکات مهم است.

با رعایت این نکات، می‌توان به درستی از کلمات "جوهر" و "عرض" در نوشتار و گفتار فارسی استفاده کرد.