عبارت "چشم از جهان گشودن" به معنای مرگ است و در زبان فارسی به عنوان یک تعبیر شاعرانه و زیبا به کار می‌رود. در این عبارت، "چشم" به عنوان نمادی از آگاهی و زندگی و "جهان" به عنوان نمادی از دنیا و زندگی مادی به کار رفته است. قواعد نگارشی و زبانی مرتبط با این عبارت به صورت زیر است:

1. کاربرد استعاری: کلمه "چشم" در اینجا به معنای دیدن و آگاهی است و به صورت استعاری برای پایان زندگی استفاده می‌شود.

2. ترکیب‌های فعل: "گشودن" به معنای باز کردن است و در این ترکیب به مفهوم باز کردن چشم‌ها به روی دنیای دیگر و رها شدن از دنیای مادی اشاره دارد.

3. فعل حالت استمراری: این ترکیب به حس وقوع یک عمل پایانی اشاره دارد و معمولاً در متون ادبی و شاعرانه بیشتر به کار می‌رود.

4. احترام به موضوع: به دلیل اینکه این عبارت به مرگ اشاره دارد، در نگارش باید به احساسات و محتوای معنوی آن احترام گذاشت و در به کار بردن آن محتاط بود.

5. استفاده در متون ادبی: این عبارت بیشتر در شعر و نثر ادبی استفاده می‌شود و ممکن است در متن‌های رسمی کمتر به کار برود.

در کل، "چشم از جهان گشودن" یکی از زیباترین و عمیق‌ترین عبارات در زبان فارسی است که به وسیله آن می‌توان احساسات و تفکرات عمیق مرتبط با مرگ و زندگی را به تصویر کشید.