عبارت "خواهان بدوی" ترکیبی از دو واژه است:

1. "خواهان": به معنای کسی است که خواسته یا درخواست خاصی دارد. این واژه به عنوان اسم مفرد و جمع به کار می‌رود.

2. "بدوی": به معنای ابتدایی یا اولیه است. این واژه معمولاً به چیزی اشاره دارد که در مراحل ابتدایی یا اولیه خود قرار دارد.

قواعد نگارشی و نحوه استفاده این ترکیب به صورت زیر است:

1. نقاط‌گذاری: در فارسی، هیچ نیازی به استفاده از ویرگول یا نقطه‌گذاری خاصی برای این ترکیب وجود ندارد مگر این که در جمله‌ای خاص قرار گیرد.

2. قید و صفت: "بدوی" می‌تواند به عنوان صفت برای "خواهان" به کار رود و در کنار آن قرار گیرد. مثلاً: "خواهان بدوی عدالت".

3. جنسیت و جمع‌سازی: "خواهان" به صورت جمع به کار می‌رود و می‌تواند به مردان و زنان اشاره داشته باشد، بنابراین در متون رسمی و غیررسمی باید این نکته را در نظر گرفت.

4. استفاده در جملات: می‌توان از این ترکیب در جملات مختلف استفاده کرد. به عنوان مثال:
   • "موارد خواهان بدوی در این پرونده بررسی شد."
   • "این گروه خواهان بدوی تغییرات بنیادین در نظام آموزشی هستند."

اگر سؤالی خاص درباره‌ی نحوه‌ی استفاده یا معنی این ترکیب دارید، لطفاً بفرمایید.