دست نوشت

کلمه "دست‌نوشته" (با خط تیره) در زبان فارسی به معنای نوشته‌ای است که با دست نوشته شده و معمولاً به یادداشت‌ها یا متن‌هایی اشاره دارد که به طور غیررسمی و بدون ویرایش‌های دقیق نگارشی تهیه شده‌اند.

قواعد و نکات نگارشی مرتبط با "دست‌نوشته":

1. استخوذ اشتباه:

   • کلمه "دست‌نوشته" همواره باید با خط تیره نوشته شود. این نشان‌دهنده ترکیب دو واژه "دست" و "نوشت" است.

2. استفاده در جملات:

   • هنگام استفاده از این واژه در جملات، به ساختار کلی جمله توجه کنید تا مفهوم به درستی منتقل شود.
   • مثال: "این دست‌نوشته یادداشتی از جلسه دیروز است."

3. نقطه‌گذاری:

   • طبق قواعد نگارشی فارسی، پس از ذکر "دست‌نوشته" اگر جمله ادامه پیدا کند، از نقطه‌گذاری مناسب استفاده کنید.
4. معنای خاص:
   • کلمه "دست‌نوشته" می‌تواند به صورت خاص به یادداشت‌های شخصی یا آثار ادبی اشاره داشته باشد. در این زمینه، مشخص کردن نوع آن می‌تواند مفید باشد.
   • مثال: "دست‌نوشته‌های او حاوی افکار عمیق درباره زندگی است."

جمع‌سازی:

• "دست‌نوشته‌ها" شکل جمع این کلمه است و برای اشاره به چندین نوشته استفاده می‌شود.
  • مثال: "دست‌نوشته‌های او همیشه جذاب و آموزنده بوده‌اند."

نکات دیگر:

• در صورت استفاده از این واژه در متن‌های رسمی یا علمی، باید دقت کنید که آن را در محتوای مرتبط و با توجه به مفهوم دقیق آن به کار ببرید.
• توجه به نوع مخاطب نیز اهمیت دارد، زیرا ممکن است کلمه "دست‌نوشته" در برخی زمینه‌ها بار معنایی خاصی داشته باشد.

با رعایت این نکات می‌توانید استفاده صحیح‌تری از کلمه "دست‌نوشته" داشته باشید.