در زبان فارسی، کلمه "دلبر" به معنای محبوب یا معشوق استفاده می‌شود و در متون ادبی و شعرهای فارسی به‌وفور یافت می‌شود. در زیر به چند نکته درباره‌ی قواعد و نگارش این کلمه اشاره می‌کنم:

1. نحوه‌ی نوشتن: کلمه "دلبر" به صورت جدا نوشته نمی‌شود و به‌صورت ترکیبی به کار می‌رود. در نوشتن این کلمه دقت کنید که حرف "دل" و "بر" با هم یک کلمه را تشکیل می‌دهند.

2. تلفظ: این کلمه به صورت [delbar] تلفظ می‌شود و بر روی هجی‌های آن تأکید خاصی وجود ندارد.

3. مفرد و جمع: "دلبر" به صورت مفرد به کار می‌رود. در صورتی که بخواهید به جمع اشاره کنید، می‌توانید از "دلبران" استفاده کنید.

4. معنی و کاربرد: این کلمه بیشتر در ادبیات، شعر و آهنگ‌ها به کار می‌رود و بار عاطفی و زیبایی خاصی دارد. معمولاً به کسانی اشاره دارد که برای گوینده عزیز و دوست‌داشتنی هستند.

5. استفاده در جملات: در جملات می‌توانید از این کلمه به شکل‌های مختلف استفاده کنید. به عنوان مثال:
   • «دلبر من کجاست؟»
   • «هر بار که او را می‌بینم، قلبم تندتر می‌زند.»

استفاده صحیح از کلمات و ساخت جملات زیبا در زبان فارسی می‌تواند به غنای ادبی شما کمک کند.

البته! در اینجا چند مثال برای استفاده از کلمه "دلبر" در جمله آورده شده است:

1. او همواره به یاد دلبرش می‌افتد و دلش برای او تنگ می‌شود.
2. در روز تولد دلبرش، گل‌های زیبایی خرید تا او را شگفت‌زده کند.
3. دلبر من همیشه با لبخندش، روزهای سخت را برایم آسان می‌کند.
4. شعرهایی که برای دلبرش می‌نویسد، نشان از عمق احساساتش دارد.
5. دلبر او به زیبایی طبیعت بود و او همیشه از دیدن او لذت می‌برد.

اگر مثال‌های بیشتری نیاز دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!