کلمه «دندان نیش» به دندان‌هایی اطلاق می‌شود که در قوس فک، بین دندان‌های پیشین و دندان‌های آسیاب قرار دارند. این دندان‌ها معمولاً در دو طرف فک بالا و پایین وجود دارند. در نگارش صحیح و قواعد فارسی، به نکات زیر توجه کنید:

1. تلفظ و نگارش: دندان نیش به‌صورت جداگانه نوشته می‌شود و در صورت نیاز، می‌توان از شکل جمع آن نیز استفاده کرد: «دندان‌های نیش».

2. مفرد و جمع: در متن‌هایی که نیاز به اشاره به یک دندان خاص باشد، از «دندان نیش» استفاده کنیم و در صورتی که به چند دندان اشاره می‌کنیم از «دندان‌های نیش».

3. استفاده در جملات:

   • «دندان نیش نقش مهمی در جویدن و نگه‌داشتن غذا دارد.»
   • «دندان‌های نیش باید به‌خوبی مراقبت شوند تا از مشکلات دندانی جلوگیری شود.»

4. نکته‌های نگارشی: در نوشتن متن‌های علمی یا پزشکی، بهتر است از عبارات دقیق و شفاف استفاده شود. همچنین، دقت کنید که در جملات، ساختار جملات به‌گونه‌ای باشد که خواننده به‌راحتی مفهوم را درک کند.

5. قواعد مربوط به واژه‌ها: هنگامی که در متن‌هایی مانند مقاله‌ها یا کتاب‌های پزشکی قرار می‌گیرد، واژه «دندان نیش» باید در کلماتی مانند دندانساز، دندانپزشکی و غیره مورد توجه قرار گیرد.

با رعایت این نکات، می‌توانید به‌خوبی از کلمه «دندان نیش» در نوشتارهای خود استفاده کنید.