کلمه «دیرباز» از دو قسمت تشکیل شده است: «دیر» و «باز». این کلمه به معنای «زمان بسیار دور» یا «زمان‌های طولانی پیش» به کار می‌رود. در ادامه به برخی نکات قواعد فارسی و نگارشی مربوط به این کلمه اشاره می‌کنم:

1. نحوه نگارش: «دیرباز» به صورت جدا نوشته نمی‌شود و باید به همین شکل ترکیبی نوشته شود.

2. کاربرد: این کلمه بیشتر در متون ادبی، تاریخی و زبان محاوره‌ای به کار می‌رود. مثلاً «دیرباز یک ابر چادرنشین در این منطقه زندگی می‌کرد».

3. وازه‌سازی: کلمه «دیرباز» جزو کلمات ترکیبی است و نمی‌توان به راحتی از ترکيب آن کلمی جدید ساخت، اما می‌توان از آن استفاده‌های مختلفی در جملات ساخت.

4. صرف و نحو: این کلمه معمولاً به عنوان قید زمان در جملات استفاده می‌شود و می‌تواند به طور مستقل یا در کنار دیگر عناصر جمله به کار رود.

5. هم‌معنی: معادل‌های دیگری برای «دیرباز» می‌توان نام برد مانند «سال‌های دور»، «زمان‌های قدیم» یا «زمان‌های پیشین».

اگر سوال خاصی در مورد این کلمه یا کاربرد آن دارید، خوشحال می‌شوم به آن پاسخ دهم.

1. در دیرباز، مردم برای برقراری ارتباط از نامه‌های دست‌نویس استفاده می‌کردند.
2. در دیرباز، هنر نقاشی بر روی دیوارهای غارها به عنوان یک روش ثبت تاریخ و داستان‌های زندگی استفاده می‌شد.
3. legends and myths have been passed down from generation to generation since time immemorial.